TrijntjeBlog

Laat maar die kroketten, het vuurwerk, en de oliebollen. Ook in 2018 ga ik voor het zwemmen....

Zonder woorden verder: op de dag van de officiële opening van het vernieuwde  Europaplein : keramisch kunstwerk van Koen Taselaar Koen Taselaar

En dan nog een leestip: “ Harnas van Hansaplast ” van Charlotte Mutsaers . Twee zussen worden geconfronteerd met de dood van hun broer. De broer leefde teruggetrokken, eenzaam en alleen, in de voorheen ouderlijke woning. Hij wordt dood aangetroffen in zijn huis. Zelfmoord, of een natuurlijke dood? Beide vrouwen moeten het huis, de inboedel (puinhoop) opruimen, en dat is een hele klus. Het verleden, de gezamenlijke geschiedenis komt op hen af. Het verhaal is dan ook het verhaal van hun familie, (woonachtig in Utrecht) en tegelijkertijd een portret van de broer, en van de ik-figuur (de ene zus). Ondertussen is er het verdriet. Het is als een reis terug in de tijd, soms absurdistisch, soms hartverscheurend. Grappig, of niet, maar Leeuwarden komt nog even aan bod. In het gezin, in Utrecht, werden destijds kievitseieren gegeten, één keer in het jaar, nl op Grotiusdag, 22 maart, als eerbetoon aan Hugo de Groot . En die eieren moesten in Leeuwarden gekocht worden, bij poelier D

Ik ben erg onder de indruk van " Selma " van Carolijn Visser . Nooit heb ik me gerealiseerd dat het leven in China in de tijd van Mao , de Culturele Revolutie , de tijd van de Rode Gardisten , zó zwaar was. Selma emigreert als Nederlandse naar China, door haar huwelijk met de Chinese Chang Tsao , die ze in Londen had ontmoet. Haar moeder was ze al kwijt, in de oorlog werd die als Joodse gedeporteerd naar een vernietigingskamp. Zelf wist ze samen met haar vader de dans te ontspringen.  In China krijgt het echtpaar twee kinderen: een jongen Dop, en een meisje Gretha. In China stonden haar minstens evengrote verschrikkingen, als die in de Tweede Wereldoorlog,  te wachten, die ze uiteindelijk met de dood moest bekopen. Ja, ik ben onder de indruk. Het boek is heel goed geschreven, en voorzien van foto's en een bronnenlijst. En ik besef maar weer eens in wat voor een goed land ik ben opgegroeid, een land van vrijheid.

Ik ben vanmiddag naar het heropende Princessenhof geweest in Leeuwarden. Wat een verrassing. Zo mooi is het museum geworden. Heel bijzonder was de tentoonstelling IN MOTION. Ik werd getrokken naar het ‘zwembad ‘, door de klanken. Ik had echt uren kunnen blijven zitten in de zaal met de installatie van Céleste Boursier-Mougenot . Deze installatie bestaat uit een bassin met blauw water, waarin witte porseleinen schalen ronddrijven. Het toeval bepaalt de compositie, die niet alleen een fascinerende aanblik oplevert, maar ook een klankenspel. Prachtig die “muziek”... om tot rust te komen. Kijk en luister  https://photos.app.goo.gl/ VzB54j7Kyr7snt2H2

Als dagelijks zwemster in Blauwe Golf of Kalverdijkje , ben ik nieuwsgierig naar de zwemgeschiedenis van Leeuwarden. Ik had geen idee: in de vorige eeuw gingen de inwoners van oost-Leeuwarden zwemmen in De Groote Wielen . Daar was een natuurbad, paviljoen en later een restaurant/hotel/camping, en niet te vergeten de botenverhuur. Het complex bestaat al lang niet meer. Het water raakte vervuild, en er kwam een concurrerend bad, De Kleine Wielen . het begin met vijf kleedhokjes Toen ik net “kwam kijken” was er inmiddels het natuurbad De Kleine Wielen , ten zuiden van de actuele snelweg Leeuwarden-Groningen. Daar heb ik wel eens gezwommen, maar dan in de nadagen van dit openluchtbad. Want ook dat zwembad behoort allang tot het verleden. zwemles in De Kleine Wielen Jaap Balk vertelde bij het HCL over De Groote en De Kleine Wielen . De lezing had betrekking op de zwemgeschiedenis van begin 20e eeuw tot aan 1965. Eigenlijk was ik nog wel benieuwd naar het ver

Alleen een foto vandaag, gemaakt vanmiddag, tijdens een herfstfietstocht door Friesland.

Weer of geen weer, er gaat geen dag voorbij zonder een eindje fietsen. Gisteren toch nog 20 km getrapt, in druilerig weer. Soms bijna droog, soms een bui. En krijg je een nat zadel, na een korte pauze, dan is zo'n zadeldekje reuze handig. En ook nog eentje, echt voor informatiespecialisten-op-de-fiets. Maar goed, vandaag ziet het weer er beter uit: fietsen in de zon!

Wat een foto’s kregen we te zien tijdens de lezing van Willem Mollema, zoon van een Groningse boderijder (zie agenda HCL ). De beelden spreken voor zich, moet Mollema hebben gedacht: “Kiek”, “Kiek”, “Kiek!!”, “Prachtig”, “Prachtig”, “Kiek” . Foto’s kwamen langs van de trekschuit, de snik, getrokken door paarden, soms door mensen, de stoomboot, de eerste motorboot, de hondenkar, de bodewagen-met-paard, later de eerste auto op rubberbanden, de T-Ford. Met de groei van het goederentransport ontstonden in de grotere plaatsen bodeterreinen, zoals het bodeterrein bij de Oldehove in Leeuwarden. Op deze plaatsen werden de goederen verdeeld onder andere boderijders, of lokale bezogers. Later verhuisde dit vervoerscentrum naar de locatie Frieslandhal (Distributie Centrum Friesland). Ieder dorp in Friesland had wel een eigen bode (goederentransportbedrijf). Prachtige foto’s ook van het goederenvervoer over water, door de binnenstad van Leeuwarden. De schuiten konden nauwelijks d

Koepeltheater Koepeltheater mieren De Vier Pelikanen pakhuis Eewal Julianaschool Post Plaza De Vier Pelikanen Eewal

Vanmorgen, in Leeuwarden: Er komt een man bij de  A. (beste winkelketen 2017 ), aan de kassa: “Ik wil dit graag terugbrengen”, en hij overhandigt een pakje met een banketstaaf. Het pakje is open, oorspronkelijk zaten er twee banketstaven in (verkoopprijs € 0,99). Winkelbediende: “De verpakking is stuk. En er mist een staaf!” Hij: “Ja, klopt, die heb ik opgegeten! Maar hij was absoluut niet lekker. Daarom breng ik deze terug. Ik wil graag mijn geld terug.” “Wacht u even, ik roep de winkelchef erbij”......... Ik heb niet afgewacht, en weet niet hoe dit is afgelopen.

Er was veel belangstelling voor de  lunchlezing bij Tresoar  vanmiddag. Zoveel zelfs dat de sessie “uitverkocht” was. Te gast was  Wim Anker, strafadvocaat   en een bijzonder goed spreker (tja, advocaat hé, dan is spreken-in-het-openbaar wel een skill). Hij vertelde over hoe hij te werk gaat als advocaat strafzaken. Samen met zijn tweelingbroer Hans heeft hij zijn kantoor in Leeuwarden, in een monumentaal pand in de Ossekop. Anker lichtte zijn visie op het advocaatschap toe: Het belang van de verdachte staat voorop. Ik help iedereen, ik maak geen onderscheid. Van belangenverstrengeling mag geen sprake zijn De advocaat houdt de regie, en niét de cliënt. We wachten op de cliënt. Hij moet naar ons toekomen, wij zoeken hem niet op! We kijken ook niet naar het vermogen (inkomen) van de verdachte. De theorie werd geïllustreerd met een aantal anekdotes. De eeneiïge tweeling heeft ook veel aan elkaar. Ze vullen elkaar aan, en overleggen met elkaar.  En soms hebben

Ik lees graag de rubriek “Tijdlijn” in de Leeuwarder Courant , Sneon & Snein. Dit weekend een portret van Truus. Wat een leuke vrouw. Al ver in de tachtig en “geen gemopper”. Haar levensmotto zet ik op mijn lijstje!

Twee foto’s, zo blauw, kiekjes op  een gouden zondag:

Echt fit was ik niet, maar ik ben toch maar naar de eerste lezing gegaan van het lunchlezingenseizoen 2017/2018 van Tresoar ( zie de agenda van Tresoar ). Jouke de Vries gaf, op boeiende wijze, tekst en uitleg over de nieuwe "Campus Fryslân" van de Rijksuniversiteit Groningen . Het thema van de nieuwe, elfde, faculteit van de RUG is: 'global challenges, local solutions'. Globale 'goals' worden gekoppeld aan de lokale situatie. Bij de ontwikkelingen ervan wordt nadrukkelijk ook de universiteitsstad van Fyslân van weleer betrokken, nl. Franeker. Omdat het rijk de oprichting van nieuwe universiteiten niet meer toestaat, worden er andere initiatieven ontwikkeld: in de regio ontstaan nevenvestigingen van de bestaande universiteiten (bijvoorbeeld Den Haag gekoppeld aan Leiden, Middelburgs Roosevelt Academy gekoppeld aan Utrecht). In die rij past Leeuwarden, gekopppeld aan de RUG. Leeuwarden is een stad met 107.000 inwoners en heeft een aantal relevante

Ik ben bezig met de laatste bladzijden in " Johan Cruijff : mijn verhaal",  de biografie van Johan Cruijff. Je kan aan de leesstijl zien dat het boek is opgetekend (door Jaap de Groot) uit de mond van Johan. Dáarom is het vooral leuk om te lezen. Ik sla wel eens een stukje over, als het al te voetbaltechnisch wordt, maar voor het grootste deel is het een intrigerend boek. Prachtige frases! "Loop mee en kijk maar wanneer je aankomt"; "Het is algemeen bekend dat ik van aanvallen houd"; "Ik zie ook geen kleuren, ik zie helemaal niks wat dat betreft. Ik pak uit de kast wat vooraan ligt"; "Als we het gewoon simpel houden, dan werkt het toch het best"; "Vroeger kreeg ik altijd te horen dat ik stom was, omdat ik geen opleiding had afgerond. Maar het leven heeft mij meer geleerd dan welk boek ook"; "Intussen werd ik niet door iedereen begrepen [...]. Maar goed, Rembrandt en Van Gogh werden ook niet begrepen. Dat i

Mag ik een film aanbevelen? FELICITE Félicité is een bijzondere vrouw. Ze is alleenstaande moeder, vrijgevochten vrouw, en komt als zangeres in een nachtclub aan de kost. Dan gebeurt er iets vreselijks: haar 14-jarige zoon krijgt een verkeersongeluk.  Félicité wordt gealarmeerd en zoekt haar zoon op in het ziekenhuis. Het verhaal speelt zich af in Kinshasa ( RDC ). Ik ben daar geweest, ken de stad een beetje: de mensen, de drukte, het verkeer, de kleuren en de geuren, de sfeer. Dus de film is een feest van herkenning, want er wordt veel "op straat" gefilmd: de razenddrukke, bruisende stad, de vele kleuren, de muziek, het ongeorganiseerde verkeer. Maar ook de verdrietigmakende dingen: eerst betalen, en dan behandeling in het ziekenhuis, de wetteloosheid, het gebrek aan (zorg)voorzieningen, de corruptie van o.a. politie, verschil in rijk en arm, het vaak harde bestaan. Félicité doet er alles aan om aan geld te komen, om haar zoon te redden. Heeft ze eindelijk een aardige som bi

glanzende binnenmuur (Oostergoweg 2-4 ) Open Monumentendag vandaag! Ik fietste de Piet-de-Vries-route in Leeuwarden, en met de informatiekaart in de hand fietste ik van woonhuis naar woonhuis en langs een paar bedrijfsgebouwen, op zoek naar Piet-de-Vries -elementen: tegelvloeren en tegelwanden, prachtige voordeuren, balkons, gevels, woonkamers en slaapkamers, trappen, galerijen, glas-in-lood, balken, ramen, plafonds, balkons, te veel om op te noemen. De architect van de functionele stijl, zonder tierlantijnen, en (overbodige) decoraties. En snel nog even (volgende week? morgen?) naar  Tresoar/HCL  voor de expositie "Piet de Vries in byldhouwend arsjitekt". Niet vergeten! ongevoegde buitenmuur (woonhuis) voordeur woonhuis trappenhuis gevel met uitstekend raam met vlaggenmast (Groningerstraatweg) betegeld trappenhuis marmeren trappenhuis, glas-in-lood (Tweebaksmarkt) (Tweebaksmarkt) (Tweebaksmarkt) (Tweebaksmarkt) gepl