Er was veel belangstelling voor de lunchlezing bij Tresoar vanmiddag. Zoveel zelfs dat de sessie “uitverkocht” was. Te gast was Wim Anker, strafadvocaat en een bijzonder goed spreker (tja, advocaat hé, dan is spreken-in-het-openbaar wel een skill).
Hij vertelde over hoe hij te werk gaat als advocaat strafzaken. Samen met zijn tweelingbroer Hans heeft hij zijn kantoor in Leeuwarden, in een monumentaal pand in de Ossekop.
Anker lichtte zijn visie op het advocaatschap toe:
- Het belang van de verdachte staat voorop.
- Ik help iedereen, ik maak geen onderscheid. Van belangenverstrengeling mag geen sprake zijn
- De advocaat houdt de regie, en niét de cliënt.
- We wachten op de cliënt. Hij moet naar ons toekomen, wij zoeken hem niet op!
- We kijken ook niet naar het vermogen (inkomen) van de verdachte.
De theorie werd geïllustreerd met een aantal anekdotes.
De eeneiïge tweeling heeft ook veel aan elkaar. Ze vullen elkaar aan, en overleggen met elkaar.
En soms hebben ze het zó druk dat een verzuchting als “waren we maar als vierling geboren” op zijn plaats is.
Reacties