Doorgaan naar hoofdcontent

Op zoek naar Piet de Vries

glanzende binnenmuur (Oostergoweg 2-4 )
Open Monumentendag vandaag! Ik fietste de Piet-de-Vries-route in Leeuwarden, en met de informatiekaart in de hand fietste ik van woonhuis naar woonhuis en langs een paar bedrijfsgebouwen, op zoek naar Piet-de-Vries-elementen: tegelvloeren en tegelwanden, prachtige voordeuren, balkons, gevels, woonkamers en slaapkamers, trappen, galerijen, glas-in-lood, balken, ramen, plafonds, balkons, te veel om op te noemen.
De architect van de functionele stijl, zonder tierlantijnen, en (overbodige) decoraties.

En snel nog even (volgende week? morgen?) naar Tresoar/HCL voor de expositie "Piet de Vries in byldhouwend arsjitekt". Niet vergeten!


ongevoegde buitenmuur (woonhuis)

voordeur woonhuis

trappenhuis

gevel met uitstekend raam met vlaggenmast (Groningerstraatweg)

betegeld trappenhuis

marmeren trappenhuis, glas-in-lood (Tweebaksmarkt)

(Tweebaksmarkt)

(Tweebaksmarkt)

(Tweebaksmarkt)

gepleisterde muur

trappenhuis (Oostergoweg)



Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me