Doorgaan naar hoofdcontent

Weekend-2.0

Ik ben dit weekend even een zijpaadje opgegaan, n.l. naar Bibliotheek 2.0. Ik stond daar al heel lang geregistreerd, maar ik deed er niet veel mee. Nu ben ik wat rond gaan zwerven, en heb gekeken welke discussies er worden gevoerd, en wat voor informatie er wordt uitgewisseld. Ik zou iedereen aanraden om zich hier te laten registreren. Je kunt ook de feed toevoegen aan je Netvibespagina


Verder heb ik dit weekend, zaterdagmiddag om precies te zijn, gewandeld in de binnenstad van Leeuwarden. Op dat moment was daar de streetparade (ter ere van de taptoe op dezelfde avond) aan de gang. Het was prachtig weer, de accoustiek was fenomenaal, het geroffel en getetter kwam van alle kanten. Het leek kakafonie, chaos, maar het was geen chaos! Iedere muzieklijn was er één van hoge kwaliteit, de moeite waard om te volgen.

Is dat ook niet een mooi beeld van de 2.0-wereld waarin wij "leven"? Het lijkt chaos, de informatie komt van alle kanten, in alle vormen, uit onverwachte hoeken, op ieder moment!
Kies de juiste informatie, op het goede moment, schep orde!

Reacties

blok zei…
Ik denk dat ik je voorbeeld maar ga volgen: ik moet me ook meer verdiepen in bibliotheek 2.0.

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me