Doorgaan naar hoofdcontent

Even met mijn voetjes op de ruwe vloer

Vanmiddag heb ik met een groepje collega's een rondje door de nieuwbouw gemaakt. Laarzen aan, helm op! Enkel glas en beton. Ik heb geprobeerd zelf een paar foto's te maken. helaas mislukt, het was er al te donker. Gelukkig bestaat er Flickr, en daar vond ik een passende foto. En er is ook het fotoboek van de NHL, niet te overtreffen.

Ik ben op de plek van de mediatheek geweest! En toen ging mjn fantasie met mij op de loop .....????? !!!

Een paar reacties binnen de groep excursiegangers:
"beetje duizelig als ik naar beneden kijk"
"ïndrukwekkend al dat glas"
"mooi, dat lijnenspel"

Reacties

Trijntje zei…
Reactie van moi-même: Collega maakt mij er op attent dat er op de i-schijf ook een map staat, genaamd 'fotonieuwbouw' met héél veel foto's...

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me