Doorgaan naar hoofdcontent

De Ideeënwinkel


Vorig jaar, in 2018, heb ik in totaal 140 boeken gelezen. Veel vrijetijd, dus veel lezen.

Een paar boeken die me het meeste bij zijn gebleven zijn:

-“Het beste wat we hebben “ Griet Op De Beeck;

-“Birk” Jaap Robben;

-“Goede mannen” Arnon Grunberg;

-“Elmet” Fiona Mozley;

-“In de maneschijn”, “Wie niet weg is”, en nog een paar titels van M.J. Arlidge,

en de resterende boeken vind je op LibraryThing.


De eerste titel van 2019 is ook “binnen”. Ik heb gelezen “Winter” van Ali Smith.

In het begin is het moeilijk om de draad van het verhaal te pakken te krijgen. Is er wel een verhaallijn? Maar als je gewend bent aan de wonderlijk-bijzondere schrijfstijl van Smith, is het een heel boeiend boek. De auteur schrijft associatief, en steeds vanuit een andere hoofdpersoon. Thema’s als vluchtelingen, brexit, wereldproblematiek, ‘plastic soup’, maken het boek actueel.

De verhalen van twee oudere van elkaar vervreemde zussen en de zoon van één van de twee, én een toevallige vriendin van de zoon, worden vervlochten. De confrontatie speelt zich af tijdens kerst, en de sfeer is er echt niet eentje van ‘vrede op aarde’. Zeker niet in het begin.

Maar uiteindelijk ontstaat er een sfeer van gemeenschappelijkheid.



KIJKJE IN DE BIBLIOTHEEK, EN WEL IN DE IDEEËNWINKEL (pagina 52)

Reacties

Populaire posts van deze blog

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me...

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen