Doorgaan naar hoofdcontent

Noodlot



508 pagina’s in twee dagen erdoorheen jagen, dat doe ik niet vaak. Dan moet het wel een goed boek zijn, dan moet het boeiend zijn.

Goede mannen”, van Arnon Grunberg, gaat over dood, zelfmoord, rouw, boete en schuld, eenzaamheid, vader-zoon-relatie, huwelijk/relatie, troost, wanhoop, onmacht, radeloosheid, liefde, overspel, en nog veel meer, en uiteindeljk het noodlot.


Het eerste noodlot slaat toe als een kind, oudste zoon, puber, zelfmoord pleegt.

Gefascineerd volg ik de vader, de brandweerman, de hoofdfiguur, per definitie een ‘goede man’, een man van mensen-redden en troost-geven. Zelf voelt hij zich echter als een mislukkeling. Waar in heeft hij zijn zoon tekort gedaan, waarom heeft hij hem geen liefde kunnen geven?

Zijn tweede zoon, ‘de overgebleven zoon’, kan de leegte in de vader niet vullen.

Ook zijn huwelijk loopt stuk. Zijn vrouw vertrekt naar een nieuwe liefde.

En hij zelf haalt een nieuwe vrouw uit Kiev. 

Maar weer slaat het noodlot toe. 


Een ontroerend verhaal, over een man die vooral probeert goed te doen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me