Doorgaan naar hoofdcontent

Horror

En nu las ik ‘Meisje A” van Abigail Dean.

Meisje A is Alexandra, Lex, één van de kinderen uit het grote gezin Gracie. Ze woonde met haar vader en moeder en broertjes en zusjes in een huis in Hollowfield, in de buurt van Manchester. Lex vertelt het tragische en schokkende familieverhaal en over de impact die het had op de verschillende kinderen.

De vader raakt stilaan vervreemd van de maatschappij, hij raakt zonder werk, en na een korte carrière in een sekte-achtige kerk gaat hij het gezin onderdrukken en de kinderen worden mishandeld. Ze komen compleet naast de samenleving te staan, ze gaan ook niet meer naar school, het huis vervuilt, er is geen eten meer. Dit resulteert in complete disfunctionaliteit en teloorgang. In de laatste, heftigste periode in het huis worden de kinderen opgesloten en vastgeketend aan hun bed. Totdat er één kind weet te ontsnappen, Lex.


Lex vertelt het verhaal hoe het zo heeft kunnen gebeuren. Zij is degene die op uiteindelijk op 15-jarige leeftijd wist te ontsnappen. Ze komt in een ziekenhuis terecht waar ze wordt behandeld omdat ze zwaar fysiek beschadigd is. Een psycholoog probeert haar mentaal weer op de rails te krijgen. De andere, sterk vermagerde, kinderen worden afzonderlijk van elkaar ondergebracht bij verschillende adoptieouders en instanties.

De vader pleegde zelfmoord vlak voordat de politie het huis binnenviel, en de moeder werd aangetroffen bij zijn lijk. Zij krijgt een lange gevangenisstraf. De kinderen groeien verder op en ontmoeten elkaar pas weer, nadat de moeder in de gevangenis is overleden, en bij testament hun huis heeft vermaakt aan de kinderen. Lex zoekt daarom haar broers en zussen op en neemt contact met hen op voor overleg over de erfenis. Ondertussen komen de persoonlijke verhalen en trauma’s van de kinderen aan het licht. Uiteindelijk besluiten ze het huis, met medewerking van de gemeente, een nieuwe bestemming te geven, als vrijplaats voor mensen in nood, een soort van familiehuis en buurtcentrum.


Ik vond het een aangrijpend verhaal. Soms kreeg je er rillingen van. 

Hoewel de kinderen voor hun leven getekend zijn, was er toch de liefde, en de positieve blik op de toekomst, ook voor Lex!

PAGINA 20



Reacties

Populaire posts van deze blog

De eerste warme dag

Op de eerste warme dag in 2025, gewandeld in Eernewoude . Een leuk dorpje in de Oude Venen, Friesland, en nu nog rustig qua watersport. Tijdens de wandeling is het aan te bevelen om vooral te kijken waar je je voeten zet. De wandelroute is bezaaid met veelzeggende Friese spreuken.

Leesjaar ‘24

De drempel naar 2025 is in zicht. Weer een jaar voorbijgelezen. In sneltreinvaart. Hier mijn 15 toppers van dit jaar, van de in totaal 245 titels: 1. De troostbibliotheek / Sara Nisha Adams 2. Anna O. / William Blake 3. Al het blauw van de hemel / Mélissa Da Costa 4. De dagen die komen / Mélissa Da Costa 5. Niets weerstaat de nacht / Delphine De Vigan 6. Verborgen verbintenissen / Delphine De Vigan 7. De gruwel van het gezin / Inès Eshun 8. Als alles is gezegd / Anne Griffin 9. Het lange antwoord / Anna Hogeland 10. Lege huizen / Brenda Navarro 11. Hoop / Andrew Ridker 12. De weldoeners / Andrew Ridker 13. Intermezzo / Sally Rooney 14. Er is een kans / Richard Russo 15. Morisaki’s boekwinkel / Satoshi Yagisawa Dat 2025 een goed leesjaar mag worden!  Nieuwsgierig geworden? Kijk op mijn LibraryThing-pagina.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me...