Doorgaan naar hoofdcontent

Griekenland - geschiedenis lust of last?

Interessant om te weten hoe de Griekse poëzie is geworteld in de Griekse Oudheid. Door de jaren heen is de verhouding tot die Oudheid wel veranderd. Maar nog steeds, ook bij moderne Griekse auteurs, is die verbinding te bespeuren.
Ik kende wel een aantal schrijvers, KaváfisKazantzakis (romans), maar ook velen nog niet. Om er een paar te noemen: SolomósDimouláMontis.
Ontroerend is wel een gedicht van Montis, waarin de dichter zijn verbondenheid met de oer-Griekse-cultuur beschrijft:



Hero Hokwerda, oud universitair docent en vertaler, vertelde heel enthousiast over Griekenland en de literaire cultuur (lunchlezing Tresoar).
Voor mij aanleiding om mijn Grieks weer wat op te halen, en wat meer Griekse literatuur te lezen.
Dus, op zoek in de bibliotheek! Bieb, ik kom er aan!

Hero Hokwerda



Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me