Doorgaan naar hoofdcontent

Baklava


“Van Malja was alleen de baklava nog over” (pagina 7). Met deze intrigerende zin begint “Italiaanse les”, het verhaal van een liefde. Het is niet zo maar een openingszin, maar een belofte voor wat komen gaat.....


Vandaag is mijn leestip: “Italiaanse les” van de Russische auteur Marina Stepnova.

Op onderhoudende wijze schetst de auteur het leven in de vroegere Sovjet-Unie, tijdens de Perestrojka, en het latere Rusland. In korte zinnen worden de karakters neergezet en de gebeurtenissen beschreven. Soms is de stijl bijzonder associatief, en heden en verleden grijpen in elkaar. Soms zijn er langere uitweidingen, maar altijd in de context van het verhaal, en altijd boeiend. Veel uitweidingen verwijzen naar literaire werken of andere kunstwerken. De gebeurtenissen getuigen van een rauw bestaan, weinig liefde, sleur en kilte. Hoofdpersoon is Ivan Orgajov. Hij trouwt met Antosjka Pospelova. Beiden zijn opgegroeid in een liefdeloos gezin, getekend door de bureaucratie en het “sleurrijke” bestaan in Rusland. Ze zijn allebei gefascineerd door een medische carrière, en komen elkaar tegen in een artsenpraktijk. Veroordeeld tot elkaar, trouwen ze met elkaar. Allebei zijn ze niet gelukkig, maar leven hun leven conform hun opvoeding, gewoonten, gevat in de bureaucratische structuur. Het kan niet anders dan dat hun huwelijk niet gelukkig wordt. Beiden dragen de frustraties van hun eigen jeugd met zich mee, en lijken niet in de wieg te zijn gelegd voor heuse liefde.

Dan ontmoet Ivan de prachtige jonge vrouw Malja Viktorovna.

Daarmee ontstaat voor Ivan een nieuw perspectief: liefde, schoonheid, onbevangenheid, onbekende verten. Hij verlaat zijn vrouw. Met Malja wil hij, in Italië, een nieuw leven beginnen.

Malja is zijn muze! Maar langzaam maar zeker leert hij de echte Malja kennen.

En de toekomst wordt geheel anders dan hij ooit had kunnen denken!


De kennismaking met Malja, pagina 167)


Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me