TrijntjeBlog

Wiesje van der Flier (*) weet enthousiast te vertellen over Alzheimer. Ze is dan ook onderzoeker bij het VUMC Alzheimercentrum . Wetenschap is leuk, onderzoek doen is interessant, hoewel Alzheimer bepaald geen "leuke" ziekte is. Het VUMC/Alzheimer doet onderzoek naar Alzheimer. Hoe meer we weten over de ziekte, hoe beter kunnen we de ziekte voorkomen. Dus investeren in onderzoek is beter, dan investeren in zorg. Om een handje hierbij te  helpen is een goede levensstijl van levensbelang: niet roken, hooguit één glas wijn per dag, veel bewegen, (vaak) vis eten, en ook veel groenten en fruit. Wil je het onderzoek steunen, dan kun je ook actief meedoen. Schrijf je in bij het Amsterdam Hersenonderzoek Register. Thuisgekomen begin ik in een boek: "Weg van haar" van Alice Munro , over een vrouw met geheugenstoornissen. Het verhaal sluit dus aan bij het onderwerp van de genoemde lezing ;-) * lunchlezing Tresoar , Leeuwarden, 16 maart 2017

Weer een boek dat mij bij zal blijven: tot tranen toe geroerd de laatste pagina's van "Tijd van leven" van Marcos Giralt Torrente gelezen. Een zoon die afscheid neemt van zijn vader.Een zoon die terugkijkt op zijn jeugd. Een zoon die terugkijkt op zijn relatie met zijn vader. Een zoon die afscheid neemt van wrok en ongenoegen. Een zoon die uiteindelijk vrede vindt in de hang der dingen. Hoe herkenbaar, ook voor dochters. Het leven tekent je, en vormt je. En het maakt dat je bent die je bent, de vader, de zoon, de moeder, de dochter, in relatie met elkaar. Uiteindelijk kijk je vooruit, en maak je als vader plaats voor je eigen zoon. Een nieuwe toekomst. Prachtig de stijl waarin het verhaal is geschreven: de kracht van de herhaling; de opsommingen, zij versterken de kracht van het vertellen. Aansluitend een fietstocht gemaakt, door het prille lentelandschap. En om in de sfeer te blijven: fietstochtje via de 'open dag' van Yarden...

Even een boeken(lees)tip tussendoor: Je hebt van die boeken, waarin je wilt blíjven lezen, Je wilt niet dat het verhaal eindigt. Zo'n boek, daarin ben ik bezig, en ik nader de 400e pagina.... , bijna boek uit, dus. 400 pagina's gingen langs mij heen zonder dat ik er erg in had. Zo goed geschreven! " De zoon van de verhalenverteller " het verhaal van een vader en een zoon, het verhaal van een zoektocht, het verhaal van een vluchteling, het verhaal van Libanon. Ook de auteur Pierre Jarawan is een echte verhalenverteller, hij doet me denken aan  Gabriel García Marquez ' "Honderd jaar eenzaamheid". De bibliotheek komt ook nog even voorbij:  (De pagina gaat verder met ) ".......tijd herkend en was begonnen alle boeken te digitaliseren.....". Beeld van de hedendaagse bibliotheek- en informatiewereld, mijn werkveld.