Doorgaan naar hoofdcontent

Media Art

Vanmiddag ben ik naar het Media Art Festival (*) geweest, in de Kanselarij in Leeuwarden.

Ik heb rondgedwaald in het gebouw, en zag daar verrassende digitale media-art-installaties, en performances, en kwam terecht in interessante workshops.

Collega Jaap van de Loosdrecht hield een inleiding over Computer Vision, het onderzoeksgebied van het kenniscentrum Computer Vision van NHL Hogeschool.

Terwijl ik dit stukje tik (thuis) word ik plezierig "opgeschrikt" door gejuich. Cambuur heeft gescoord! Hoera, zoiets gaat bij ons niet ongemerkt voorbij..... (#tilcam). 

M


En terwijl ik in de afrondfase zit van dit stukje, de blessuretijd zeg maar, krijgt Cambuur nog een tegendoelpunt, in de "extra tijd". En gaat met één punt naar huis (zuur). Ondanks de leuke middag, constateer ik nu een lichte mineurstemming.

* voor meer informatie over Media Art Festival, zie ook Leeuwarder Courant, 1-11-14, p. 34

Foto's: Huizenga, cop. 2014.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me