Doorgaan naar hoofdcontent

Keun bij Tresoar

De essentie van het transmediale storytelling ligt in de verbinding. De verbinding van film, bloggen, krant en televisie, en vooral social media. Er ontstaat een verhaal, waarvan de onderdelen, de verhaallijnen via de diverse kanalen 'binnenkomen'. Mensen kunnen reageren op het verhaal, hun eigen ideeën toevoegen. Iedereen is onderdeel van het verhaal. De content verbreedt zich, steeds meer elementen worden toegevoegd. Kenmerken van transmediale storytelling zijn wel: de grotere, indringende ervaring met het verhaal, de interactiviteit, de participatie van het publiek, en het spelen met fictie en non-fictie. Er ontstaan dwarsverbanden gepland, en spontaan.

Toepassingen zijn te vinden in de entertainmentsector, de marketing (heel veel blogs vind je in het marketingsegment), serious gaming (denk bijvoorbeeld aan trainingen, medische sector en gezondheidszorg), en in de Alternate Reality Game. In de ARG lijken werkelijkheid en virtuele wereld in elkaar over te gaan. Over vervagende grenzen gesproken.


Keun liet een aantal leuke films zien. waaronder de eigen productie "Love Story". De film vertelt het verhaal van een echtpaar van middelbare leeftijd. Zijn de beiden nog "in love"? Wat is er aan de hand? Erg gezellig gaan ze niet met elkaar om. Kijk je op de blog van mevrouw (Bloemetjesblog) of bel je haar 06-nr, dan wordt het je al gauw duidelijker. De film, blog en telefoon samen, vertellen het verhaal. Er komt meer informatie los. En het verhaal heeft een open eind, en kan verder gaan........


Dit is een kort verslag van: Lunchlezing op domderdagmiddag 20 november 2014 door Robert Keun, docent video en transmedia storytelling aan de opleiding Communication & Multimedia Design van NHL Hogeschool te Leeuwarden.D


Foto: Huizenga, cop. 2014

Reacties

Populaire posts van deze blog

De eerste warme dag

Op de eerste warme dag in 2025, gewandeld in Eernewoude . Een leuk dorpje in de Oude Venen, Friesland, en nu nog rustig qua watersport. Tijdens de wandeling is het aan te bevelen om vooral te kijken waar je je voeten zet. De wandelroute is bezaaid met veelzeggende Friese spreuken.

Leesjaar ‘24

De drempel naar 2025 is in zicht. Weer een jaar voorbijgelezen. In sneltreinvaart. Hier mijn 15 toppers van dit jaar, van de in totaal 245 titels: 1. De troostbibliotheek / Sara Nisha Adams 2. Anna O. / William Blake 3. Al het blauw van de hemel / Mélissa Da Costa 4. De dagen die komen / Mélissa Da Costa 5. Niets weerstaat de nacht / Delphine De Vigan 6. Verborgen verbintenissen / Delphine De Vigan 7. De gruwel van het gezin / Inès Eshun 8. Als alles is gezegd / Anne Griffin 9. Het lange antwoord / Anna Hogeland 10. Lege huizen / Brenda Navarro 11. Hoop / Andrew Ridker 12. De weldoeners / Andrew Ridker 13. Intermezzo / Sally Rooney 14. Er is een kans / Richard Russo 15. Morisaki’s boekwinkel / Satoshi Yagisawa Dat 2025 een goed leesjaar mag worden!  Nieuwsgierig geworden? Kijk op mijn LibraryThing-pagina.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me...