Doorgaan naar hoofdcontent

Sneeuw

Wat heerlijk hè, om wakker te worden, en het is stil op straat. Serene rust, op een doordeweekse dag.... Waarom is het zo stil? Het lijkt of het ook vroeger licht is, vroeger dan anders.... Je kijkt door het raam: sneeuw! En niet een beetje, maar toch wel zo'n centimeter of tien.
Snel opgestaan, en meteen eruit!
Wat is het móói buiten. 's Morgens vroeg, is het ècht op zijn allermooist.
Ik ben geen langslaper, nooit geweest. Maar op dagen als vandaag, ben ik vroeger op dan ooit.
Handschoenen op de verwarming, stevige schoenen erbij, veegmaterieel opzoeken in de schuur, aankleden, ... en dan straatje vegen!
Klaar? Met rode wangen, en gloeiende oren weer naar binnen. Tijd voor een kopje thee.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me