Doorgaan naar hoofdcontent

Discover Web 2.0 - een uurtje in de collegebank

Het nut van social networking. Weer een voorbeeld (zie ook ‘De twitterende mediathecaris’).
Kwam er al twitterend achter dat er bij CMD vandaag een seminar is over 2.0. Iedereen, mits behorend tot de NHL-gemeenschap, is van harte welkom.
Zodoende zat ik om 13.00 uur in V050, en maakte dit mee:

Lykle de Vries, docent CMD, minor The Next Web, hield een inleiding over social communities in het algemeen, en over de generatiekloof……. “Jullie zijn de generatie Einstein”, begroette hij de studenten.
Gelijk werd een hashtag (#mtnw) afgesproken voor de twitterende studenten in de zaal. Zo kun je alle reacties, achteraf verzamelen.
De meeste studenten gebruiken Hyves, Flickr, Twitter, Slideshare, Marktplaats, en sommigen hebben een eigen weblog. Het filmpje “The machine is using us” geeft een goed beeld van de veranderende communicatiewereld. “We are the web!”. En, Blackboard is ‘uit’.
Advies aan afdelingen die willen communiceren, met studenten: hou toch op met het geven van een school-e-mail-adres aan studenten, maar gebruik de e-mailadressen van studenten. Zo bereik je ze het beste! Maak gebruik van de communicatiestructuur van de studenten.
En echt, posters ophangen in de gang, het werkt niet! Zonde van het geld! Stuur nog liever een (papieren) brief, met seriues logo!
De meestgebruikte communicatietools onder studenten zijn wel: SMS, E-mail, MSN, Twitter en Hyves.
Ga je, bijvoorbeeld als dienst, een communicatietool ontwikkelen, doe dat nooit, zonder de studenten (de generatie Einstein), erbij te betrekken. Zij zijn de beste adviseurs!

De tweede spreker was Marco Raaphorst, en hij vertelde de “generatie slash” over zijn specifieke bedrijfssituatie. Hij is eigenaar van een muziek/audiobedrijf, en mediadeskundige.
De tools die hij gebruikt:
- weblog
- Twitter
- Tweetdeck, voor de filterfunctie binnen Twitter
- Flickr voor foto’s
- Vimeo, voor video
- Google-tools, als docs, maps, reader, gmail, alerts
- ccMixter voor muziek, remixen
Advies: gebruik Twitter op een professionele manier.
Volgens hem, zijn populaire platforms geen garantie voor success, dus zoekt hij platforms die bij hem passen (‘tip’).
Dus gebruikt hij géén Hyves, géén Myspace, géén Facebook.

Wat levert het op / wat heeft het opgeleverd (voor mij, op dit moment):
- ik heb geleerd over CMD, waar is men mee bezig (ook actueel ten aanzien van het teamoverleg mediatheek van j.l. maandag);
- geleerd over sociale netwerken, praktische toepassingen in het onderwijs;
- geleerd over de generatie Einstein/generatie slash;
- de collegiale banden, informeel en professioneel, zijn aangehaald;
- even mijn ‘visitekaartje’ (‘mediatheek’) afgegeven, door er te zíjn;
- ik ga vast nog twitterend verder…, en houd contact……

Voor de Powerpointpresentaties verwijs ik u naar deze weblog

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me