“Schemerleven” van Jaap Robben: verhaal over liefde en teleurstelling, moraal en hypocrisie, verlangen, zwijgen, ouder worden, herinneringen, en vooral het grote gemis.
Elfrieda is een vrouw, in de schemering van haar leven. Haar man is overleden, en ze heeft één zoon (Tobias) die op het punt staat zelf vader te worden. Ze heeft haar hele leven een groot geheim met zich meegedragen. Toen ze jong was, had ze een geheime relatie met een oudere, getrouwde man, Otto. Ze raakte zwanger, maar in die tijd was dat iets waarvoor je je hoorde te schamen. Ongehuwd zwanger zijn en moeder worden was ‘not done’. Hypocrisie vierde hoogtij. En haar ouders doen er dan ook alles aan om een enigszins normale zwangerschapsperiode onmogelijk te maken. Het kind zal zij moeten afstaan na de geboorte. Haar baan in de bloemenwinkel raakt ze kwijt. Op alle manieren wordt zij in de steek gelaten. Niemand is er voor haar, en een tijd van grote eenzaamheid breekt aan. Na een zware bevalling onder armoedige omstandigheden komt haar kind als ‘engeltje’ ter wereld. En zij krijgt de baby ook niet te zien vlak na de geboorte. Slechts het vage beeld van twee kleine blote voetjes blijft Elfrieda haar hele leven bij.
Wat is er met haar kindje gebeurd? Was het een jongetje of een meisje? Elfrieda krijgt niks te horen.
Deze traumatische ervaring draagt zij haar hele leven met zich mee, als een groot geheim.
Het bloed kruipt waar het niet kan gaan.
En uiteindelijk, aan het eind van haar leven, borrelen de herinneringen op en gaat zij op onderzoek uit.
De muren rond haar grote geheim breken af. De waarheid komt boven.
PAGINA 37
Reacties