Doorgaan naar hoofdcontent

Waar was jij?

Waar was ik?

Een zondagmiddagwandeling door mijn woonplaats. Op zeker moment passeerde ik een café in de binnenstad. Op hetzelfde moment brak daar een oorverdovend gejoel uit, gepaard gaand met groot applaus. Oh ja, de F1-finale vandaag. En ik dacht nog, veel Hamilton-supporters in het café zeker! Want Max gaat het écht niet redden! Zijn grote droom om wereldkampioen te worden, als afsluiting van een mega-spannend seizoen, dat gaat hem niet worden. Niet vandaag!

Eerder in de supermarkt had ik nog het sportnieuws op mijn mobieltje gecontroleerd. Verstappen op derde positie, en nog ietsje later geklommen naar de tweede. Met maar liefst 11.2 achterstand op Hamilton. Dat wereldkampioenschap gaat hij zeker niet halen. Hoewel toen nog vier rondjes te gaan.

Ik was al moedeloos. En besloot het niet verder te volgen! Chapeau Lewis!

Tót  op dat moment dus, passerend dat café.

En een fractie later vuurwerkknallen in de stad.

Zijn er nou echt zo veel Hamilton-aanhangers in mijn stadje?

Argwanend, dus toch nog even mijn smartphone controleren, onder een afdakje van een kantoorgebouw.

En: het nieuws knalt uit mijn mobiel:

VERSTAPPEN WERELDKAMPIOEN

Apotheose.

Een dag om niet te vergeten: 12 december 2021.

En ik liep langs een café.



TV BEELD 12-12-21

Reacties

Populaire posts van deze blog

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me...

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen