Doorgaan naar hoofdcontent

Topjaar

Je kan van het jaar 2020 zeggen wat je wilt, maar het was een topjaar wat betreft fietsen, wandelen en lézen.
Ik heb maar liefst 197 boeken gelezen.
Er zaten heel mooie boeken bij, hier is mijn top-vijftien:

“Cliënt E. Busken” van Jeroen Brouwers

“De dag die nooit komt” van Oliver Reps

“Pastorale” van Stephan Enter

“Je keek te ver” van Marjolein de Vos

“Anna Karenina” van Lev Tolstoi (in de prachtige vertaling van Hans Boland)

“De dag dat ik mijn naam veranderde” van Bibi Dumon Tak

“Loop nooit weg zonder een helm” van Camille Bordas

“Het moois wat we delen” van Ish Ait Hamou

“Nooit meer Fanta” van Natascha van Weezel

“De rat van Amsterdam” van Pieter Waterdrinker

“Het eiland” van Koos Terpstra

“Het gewicht van de woorden” Pascal Mercier

“Een wonderlijk gemis” van Christophe Ono-dit-Biot

“Waar ik liever niet aan denk” van Jente Posthuma

“De schaker en het meisje” van Alex Reeve



OMSLAG

Met “Achterland” van Anne van den Dool ga ik over de drempel naar 2021.

En ook in 2021 blijf ik lezen.....

Ps 
Ter vergelijking 2019

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me