TrijntjeBlog

Je kan van het jaar 2020 zeggen wat je wilt, maar het was een topjaar wat betreft fietsen, wandelen en lézen. Ik heb maar liefst 197  boeken  gelezen. Er zaten heel mooie boeken bij, hier is mijn top-vijftien : “Cliënt E. Busken” van Jeroen Brouwers “De dag die nooit komt” van Oliver Reps “Pastorale” van Stephan Enter “Je keek te ver” van Marjolein de Vos “Anna Karenina” van Lev Tolstoi (in de prachtige vertaling van Hans Boland) “De dag dat ik mijn naam veranderde” van Bibi Dumon Tak “Loop nooit weg zonder een helm” van Camille Bordas “Het moois wat we delen” van Ish Ait Hamou “Nooit meer Fanta” van Natascha van Weezel “De rat van Amsterdam” van Pieter Waterdrinker “Het eiland” van Koos Terpstra “Het gewicht van de woorden” Pascal Mercier “Een wonderlijk gemis” van Christophe Ono-dit-Biot “Waar ik liever niet aan denk” van Jente Posthuma “De schaker en het meisje” van Alex Reeve OMSLAG Met “ Achterland ” van Anne van den Dool ga ik over de drempel naar 2021. En ook in 2021 blijf ik le

Wat is er mooier, dan genieten van de natuur. Of het nu is op op een doordeweekse dag, of op eerste kerstdag. Dit was een bijzonder jaar, 2020, geen reizen, geen film en theater, geen restaurant- of terrasbezoek, Wel fietsen, wel wandelen, in de eigen omgeving. Vandaag eenheerlijke wandeltocht door de  Âlde Feanen bij Eernewoude . Heel bijzonder.

Pas gelezen, en bij dezen getipt: “ Vluchthaven ” van Anne van den Dool PAGINA 134 De monoloog van Hannah: Hannah’s oma vraagt haar om de as van haar overleden (tweede) echtgenoot te brengen naar Indonesië, het land waar haar man is opgegroeid, en dat tijdens zijn leven zo belangrijk voor hem bleef. Hannah reist in haar eentje af, met in een envelop de as van ‘opa’. Ze begint een zoektocht in Indonesië, als backpacker, en probeert erachter te komen wie haar opa écht was, en waarom hij zo getraumatiseerd was. Ze denkt na over haar eigen leven en het leven van haar ouders en grootouders, en over haar relatie met haar ‘opa’. Tegelijkertijd is ze op zoek naar een geschikte plaats om zijn as te strooien. Maar ze vindt het moeilijk om dié speciale plek te vinden. Het is een verhaal over onmacht, verdriet, gemis, ouder worden, dood, rouw en vooral over de liefde.

Genieten van fotograferen en genieten van de  amaryllis , dag na dag. Nu is die van mij bijna uitgebloeid, maar, verrassing, er komt nog een bloei. Kijk maar! Dat is dus dubbel-genieten.

Varken dus