Doorgaan naar hoofdcontent

Niemand verdwijnt voor altijd

De hoofdfiguur Adam, in “Adam” van Wanda Reisel, is een witteboorden-crimineel. Als boekhouder heeft hij een goededoelenorganisatie in Nederland voor miljoenen opgelicht. Met al het geld, verstopt tussen boterhammen, in een chinese mantel, in de zolen van zijn bergschoenen, gaat hij op de vlucht. Tussendoor horen we van terroristische aanslagen, zoals in Amsterdam, Berlijn, Londen. Onverstoorbaar trekt Adam verder. 

Adam reist door de tijd, hij reist over de wereld (Zürich, Shanghai, Noorwegen) hij reist met ‘zware’ bagage: de miljoenen euro’s en de last van het verleden. Zijn relatie met zijn enige broer is serieus verstoord, zijn moeder kwam om het leven bij een auto-ongeluk, zijn huwelijk is stuk, en zijn zoon ziet hij niet meer. Zijn vader, moeder, opa, oma, zoon, ex-vrouw komen hem via dromen bezoeken. Ze spelen nog steeds een rol in zijn leven. Het verleden maakt onderdeel uit van het heden.

Uiteindelijk de ontknoping. 

Ik vond het het een bijzonder boek. Spannend, makkelijk leesbaar, moeilijk weg te leggen.

“Niemand verdwijnt voor altijd”, verzucht Adam (p.347).









Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me