Doorgaan naar hoofdcontent

Anna en Miranda

Vanmiddag naar een masterclass zang geweest. Miranda van Kralingen gaf de workshop in Tresoar, in het kader van een 'lunchlezing'.
Centraal thema bij het ontwikkelen van de stem staat voor Miranda "AAP", d.w.z. 'ademhaling', 'articulatie' en 'projectie'. Met die drie kernwoorden werd er geschaafd aan de prachtige jonge sopraanstem van leerlinge Anna Emilianova uit Moskou.

Geoefend werd met de stukken 'Pie Jesu' uit het 'Requiem' van Fauré en een aria van Mozart.
Zingen, iedereen kan het, niet iedereen heeft talent. De kunst is om je te ontwikkelen, vooral technisch te ontwikkelen. En zo te komen tot een optimale projectie en dictie.
Miranda is streng: "Ik leg op alle slakken zout en poets alle punaises". 

Ik zat erbij en keek/luisterde ernaar. Zo dicht zit je zelden op een zangonderwijs-proces. Tenminste ik niet!
Het was fijn en leerzaam om erbij te zijn, en te zien hoe coach en student samen werken. Allebei heel enthousiast.





Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me