Doorgaan naar hoofdcontent

Change is moderated by water


Adam Wexler


Dát was een interessante lunchlezing van Adam Wexler, wetenschapper van Wetsus, vanmiddag bij Tresoar (lunchlezing):
helemaal bèta, helemaal wetenschap, voertaal Engels. En dus niet gemakkelijk deze keer. Ik zat op het puntje van mijn stoel. Maar Wexler vertelt enthousiast! Zo enthousiast, dat het uur voorbij vlóóg...
En dit heb ik ervan begrepen:
Water is essentieel voor ons, voor ons leven, voor onze toekomst, voor de aarde.
En ook de energiepotentie van water is enorm.
Je kunt zelfs een brug bouwen van water.
Hoe het kan?
De dansende deeltjes, de bewegende protonen, zorg voor een enorme energie. De interactie van krachten zorgen voor een energiemassief.
Zor ontstaat een enorm krachtenveld. 



Bij Wetsus werken wetenschappers van verschillende disciplines samen. Onderzoekers produceren geladen water, in de vorm van een brug.
Aan de drie fases van water: vloeibaar, stoom en ijs wordt een vierde toegevoegd: "the bridge". 
Water is van levensbelang. 
Wil je "change" in de wereld, dan geeft water ons de kans!
--
En: water, laat mij maar zwemmen ;-)

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me