Doorgaan naar hoofdcontent

Over De Grens

Vandaag "over de grens" naar "Over De Grens" het KNVI-congres, in Nieuwegein.

Ik kwam binnen tijdens de "Keynote" van Erik Witteveen, schrijver, journalist onder de woorden "de wereld is niet af".
Nieuwegein Congrescentrum
We zijn gewend op een bepaalde manier te handelen totdat het kwartje valt. Maar de grenzen worden verlegd. Jongeren groeien op in het internettijdperk, ze weten niet beter. Ouderen pakken de dingen sneller op dan je denkt, zoals bijvoorbeeld via Skypen, gebruik van tablets, en smartphones. Dus dat ouderen niet mee zouden veranderen, is een mythe.
De tweede mythe is dat veranderen iets zou zijn voor bedrijven en organisaties. De mensen willen het niet! Nee hoor: het is juist andersom: mensen veranderen, als ze het nut er maar van inzien.
De ene innovatie neemt de volgende mee. De ontwikkelingen gaan zoals het gaat bij het dominospel, de steentjes vallen een voor een om.
Megatrends voor de komende tijd zijn: overvloed (schaarste omgezet in overvloed) en big data (de wetenschap wordt op zijn kop gezet, door de verbinding tussen disciplines).
En de veranderingen gaan snél. Zo snel dat we gedwongen zijn meer en anders met elkaar te gaan samenwerken.
Ga niet uit van werken in je  'comfort zone'. Maar ga het avontuur aan, en denk en handel buiten de geijkte kaders.
De bibliothecaris is altijd onderweg.
De bibliotheken blijven bestaan.
Maar de vorm en inhoud veranderen!
Voor kennisontwikkeling is de bibliotheek dé plaats (denk bijvoorbeeld aan MOOC's).
Als dataprofessional heb je een gouden beroep!
De bibliothecaris is niet meer bezig met conserveren, archiveren, catalogiseren, maar met kennis éxporteren!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me