Doorgaan naar hoofdcontent

Op reis met Doede en Reizger *

Vanmiddag heb ik een leuke middag gehad dankzij troubadour  Doede Veeman en de Friese folkband Reizger. Geïnspireerd door bluegrass, Ierse en Engelse folk brachten zij een mix van eigen Friese nummers en persoonlijke getinte Engelstalige covers.


Het leven is een reis, een swalktocht. Gevoelige ballads en swingende folksongs. Tango en sport, boerderijen, stad en platteland, kwamen in deze "swalktocht" voorbij. Een reis door de wereld, Frankrijk, Griekenland, Amsterdam, maar het liefst komen we weer veilig thuis. De actualiteit van de dag was te horen in een liedje "De wrâld giet nei de bliksem, kinne we dat noch keare...?". In gedachten was ik in Parijs, waar, na een turbulente week, miljoenen mensen de Mars van de Republiek liepen, als protest tegen terreurdaden, tegen de schending van het recht op vrijheid van meningsuiting, vóór recht om te leven.

Een paar foto-impressies:




Foto's: Huizenga, cop. 2014

* Harmonie Leeuwarden, 11-1-2015

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me