‘Tóóóóóóó-niii-óóóóó!’ Ik heb zijn naam nooit vaker geroepen dan in de krap vier maanden die verstreken zijn sinds Zwarte Pinksterdag' [citaat boek p.11] ______________________ Met bovenstaande zin begin ik aan een nieuw boek..... Ik heb nu alle tijd om weer eens een boek te lezen. Herstellende van de griep, maar nog wel erg moe. En dus heb ik mezelf een boek cadeau gedaan: A.F.Th. Van der Heijden 's:"Tonio". "Een requiemroman" luidt de ondertitel. Het bevat dan ook over het waargebeurde verhaal van de zoon (Tonio) van de schrijver die na een verkeersongeval komt te overlijden, op eerste Pinksterdag 2010, 21 jaar oud. Hij werd op zijn fiets aangereden, in de binnenstad van Amsterdam. De schrijver gaat bijna ten onder aan het verdriet. En het is zeer aangrijpend geschreven. Zo nu en dan moet je het boek even terzijde leggen. Even op adem komen. De schrijver neemt mij mee op zijn zoektocht, de wanhoop nabij. Wat is er gebeurd, die laatste weken,
van alles over alles