Doorgaan naar hoofdcontent

"Het is hier altijd weer genieten van het verleden"

Zoekplaatjes
Prentbriefkaarten van de eerste helft van de twintigste eeuw bevatten vaak foto’s van stads- en dorpsgezichten zonder aanduiding. Veel van deze foto’s zijn gedigitaliseerd te bekijken op https://netmail.hetnet.nl/exchweb/bin/redir.asp?URL=http://www.zoekplaatjes.nl/.
Leuk is het om de reactie van mensen te bekijken, die menen een bepaald huis of een bepaalde straat te herkennen. Mooie verhalen, van mensen die herinneringen aan ons doorgeven. "Het is hier altijd weer genieten van het verleden", verzucht een iemand.
Iedere verzamelaar of beheerder van een fotoverzameling heeft wel foto’s waarvan niet bekend is waar ze gemaakt zijn. Handelaren in prentbriefkaarten hebben vaak een aparte categorie ‘onbekend’, waarin de mooiste stads- of dorpsgezichten kunnen voorkomen. Wie zijn eigen stad of dorp goed kent, herkent zulke foto’s soms direct. In andere gevallen kan onderzoek in archieven uitsluitsel geven. Oude adresboeken en telefoongidsen zijn erg nuttige hulpmiddelen. Van veel streken en plaatsen bestaan inmiddels Beeldbanken.

Zoekplaatjes is een website die collectiebeheerders, verzamelaars en handelaren de mogelijkheid biedt hun foto’s van onbekende stads- of dorpsgezichten aan een groot publiek voor te leggen. Alle nog niet opgeloste zoekplaatjes vind je in verkleinde vorm in 'serie 1', 'serie 2' en 'serie 3'.

Je kunt zelf ook reageren!
En zo belangrijke content toevoegen aan deze intrigerende databank!


Bron: Zoekplaatjes

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me