Ik wil het even hebben over “Veertien dagen” (2024), samengesteld door Margaret Atwood. Verschillende schrijvers (o.a. John Grisham, Erica Jong) hebben meegewerkt aan dit boek door de verhalen aan te leveren.
Eerst dacht ik, een boek met verhalen, kan dat mij boeien? Meestal houd ik niet van (korte) verhalen.
Maar ik moet toegeven, het is waar, het boeide mij enorm. Van het eerste tot en met het laatste verhaal.
Het boek is geschreven in de vorm van een raamvertelling. Doordat het raamverhaal zich afspeelt tijdens de coronapandemie begin 2020, word je ook zelf teruggeworpen in de dagen van weleer. Tijdens de lockdown en de coronapandemie, komen flatbewoners in Manhattan twee weken lang iedere dag bij elkaar op het platte dak van hun woontoren. Ze kennen elkaar in het begin nauwelijks, dus houden ze de voorgeschreven afstand tot elkaar en dragen mondkapjes. Ze hebben verschillende achtergronden, maar ze beginnen elkaar verhalen te vertellen, om de tijd te doden. Door die verhalen raken ze gefascineerd en leren ze elkaar beter kennen. Op de achtergrond horen ze de aan- en wegrijdende ambulances, de applaus-concerten voor zorgmedewerkers, en op het nieuws worden iedere avond de aantallen besmettingen en doden gemeld. Het gevaar is er, zij het op gepaste afstand.
De “bindende factor” in de raamvertelling is de concierge van de flat, die alle bewoners kent, en die met haar telefoon de verhalen registreert. Haar vader zit ondertussen in een verpleeghuis, en is misschien al overleden. Ze kan hem niet bezoeken en ook niet telefonisch bereiken. Ze mist hem, maar door de absurde situatie neemt ze ook mentaal afstand van hem. Na afloop van de dagelijkse verhalensessies, gaat zij terug naar haar eigen woning en noteert alle vertellingen in een groot boek.
Stuk voor stuk intrigerende verhalen over trauma’s, man-vrouw, discriminatie, oorlog, onderdrukking, homoseksualiteit en onverdraagzaamheid, dood en verdriet, integratie en assimilatie.
En uiteindelijk is er ook nog de wonderlijke ontknoping, maar die ga ik niet “spoilen”.
Reacties