Doorgaan naar hoofdcontent

Moeders

Vaderland”, van Fernando Aramburu, een verhaal over twee moeders!


De macht van het terrorisme drijft een wig tussen mensen. Dit verhaal gaat over twee families die aanvankelijk hecht bevriend zijn met elkaar. Maar dat blijft niet zo. De zoon van Miren (de ene familie),Joxe Mari, raakt in de ban van de Baskische bevrijdingsbeweging, de ETA. Met zijn medestrijders beraamt hij diverse aanslagen tegen de heersende macht, de regering, en regeringsgezinden, met als patriottisch doel een eigen staat te stichten. Geen middel wordt geschuwd. Het komt zelfs zo ver dat Joxe Mari (mede)verantwoordelijk is voor de dood van de man van Bittori, Txato (de andere familie). Bittori was ooit de hartsvriendin van Miren. Na de moord op haar man wordt ze ontroostbaar en haar enige levensdoel lijkt te zijn te achterhalen wat er is gebeurd, en of het echt zo is dat Joxe Mari haar man heeft vermoord, en zo ja, of hij ooit vergiffenis zal vragen. Pas als ze daar achter komt, kan ook zij, die haar levenseinde allengs ziet naderen, rustig sterven.


De terreurdaden in het Spaanse Baskenland hebben grote invloed op het politieke en sociale leven daar, maar ook en vooral grijpt het in in het leven van gezinnen, families, mensen, oud en jong. Ooit bevriende gezinnen gaan elkaar uit de weg. 

De rode draad van het verhaal vormt het verschrikkelijke spoor van bedreigingen, bloed en dood in de levens van mensen, in het leven van Bittori en haar gezin en van Miren en haar gezin. Ooit waren de twee vrouwen vriendinnen, maar het buitenproportionele geweld dreef hen uiteen.

Beide families raken totaal onthecht en ontwricht. Deze strijd kent dan ook geen winnaars.

Wel krijg je een kijkje in de wereld van terroristen, het ultra-nationalisme en en de strijd tegen de overheid. 

De cirkel raakt rond, maar de verschrikkelijke gevolgen van de wandaden zijn niet meer terug te draaien. Het verdriet, de wonden en de littekens blijven.



PAGINA 8

Lees ook http://trijntjeblog.blogspot.com/2023/06/dat-jaar.html

Reacties

Populaire posts van deze blog

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Leesjaar ‘24

De drempel naar 2025 is in zicht. Weer een jaar voorbijgelezen. In sneltreinvaart. Hier mijn 15 toppers van dit jaar, van de in totaal 245 titels: 1. De troostbibliotheek / Sara Nisha Adams 2. Anna O. / William Blake 3. Al het blauw van de hemel / Mélissa Da Costa 4. De dagen die komen / Mélissa Da Costa 5. Niets weerstaat de nacht / Delphine De Vigan 6. Verborgen verbintenissen / Delphine De Vigan 7. De gruwel van het gezin / Inès Eshun 8. Als alles is gezegd / Anne Griffin 9. Het lange antwoord / Anna Hogeland 10. Lege huizen / Brenda Navarro 11. Hoop / Andrew Ridker 12. De weldoeners / Andrew Ridker 13. Intermezzo / Sally Rooney 14. Er is een kans / Richard Russo 15. Morisaki’s boekwinkel / Satoshi Yagisawa Dat 2025 een goed leesjaar mag worden!  Nieuwsgierig geworden? Kijk op mijn LibraryThing-pagina.

De eerste warme dag

Op de eerste warme dag in 2025, gewandeld in Eernewoude . Een leuk dorpje in de Oude Venen, Friesland, en nu nog rustig qua watersport. Tijdens de wandeling is het aan te bevelen om vooral te kijken waar je je voeten zet. De wandelroute is bezaaid met veelzeggende Friese spreuken.