TrijntjeBlog

Dit zou zo maar mijn laatste foto van 2023 kunnen zijn. Ik hoop in 2024 weer veel mooie natuurmomenten te beleven……

Een kerstgroet van steen kreeg ik van de bezorger van mijn krant:

LANGS DE SWETTE

Einde jaar, dus tijd voor de jaarlijstjes. Hierbij het een indicatie van mijn leesgedrag in 2023. De  jongeren le zen te weinig ,  zegt men, maar ik kan er niet genoeg van krijgen. Dit keer een top-20 van de 217 boeken die ik afgelopen jaar met het grootste plezier heb gelezen. Terug te vinden op mijn    Librarything-pagina,  waar ik zo’n 1.850 titels heb genoteerd. Top-20 in alfabetische volgorde: 1.Appel, René “Waarom niet” 2.Aramburu, Fernando “Het tellen van de dagen” 3.Bazyar, Shida “Vuur” 4.Blok, Mischa “Mama Lee” 5.Boer, Hadassah de “De vrouw van mijn vader” 6.Bronwasser, Sacha “Luister” 7.Caminito, Giulia “Antonia's dochter” 8.Dam, Nhung “Definitie van liefde” 9.Fanto, Judith “Viktor” 10.Fields, Helen “Perfecte wraak” 11.Flood, Helene “De man van nummer 12” 12.French, Nicci “Heeft iemand Charlotte Saulter gezien?” 13.Holshuijsen, Malou “Zachtop lachen” 14.Kapitein, Renée “Café Morgen” 15.Kuypers, Deniz “De atlas van overal” 16.Mazzantini, Margaret ...

Een vader, chirurg, Timoteo, zit aan het bed van zijn dochter op de ‘intensive care’ in het ziekenhuis. Hij ziet toe hoe zijn collega’s haar proberen te redden. Het jonge meisje heeft een ernstig verkeersongeluk gehad. Het is de vraag of zij het zal overleven. De kans is klein.  Dit is een keerpunt in het leven van Timoteo, In éen lange monoloog biecht hij op wat hij op zijn kerfstok heeft staan. Nooit eerder heeft hij er over verteld. Het is hét grote geheim van zijn leven: het verhaal over een man, echtgenoot en vader, die ooit een vreselijke gewelddaad beging, en er jarenlang een buitenechtelijke relaltie op na hield, niet zonder gevolgen. Het werd het grote trauma van zijn leven.  Het verhaal van een liefde die niet mocht zijn, en de uiteindelijke verzoening en berusting. Lezen:  Ga niet weg  Margaret Mazzantini PAGINA 68

Ik vond het een intrigerend  boek: “Vader” van Ap Dijksterhuis . In het boek gaat de schrijver op zoek naar zijn vader, die hij zijn hele leven heeft moeten missen. Een heus drama heeft zich in het verleden afgespeeld. Hoe en wat er precies is gebeurd, daar komt de lezer pas op de laatste bladzijden van het boek achter. Het boek leest als een spannend verhaal, helaas is het echt gebeurd. Het is het verhaal van de schrijver op zoek naar zijn vader, en ook naar zijn moeder. Het ware verhaal van een getraumatiseerde, bij tijden depressieve, vrouw die in haar eentje haar zoon op moet voeden. Van de zoon die het dagelijkse gemis van een vader in zijn leven voelt. Na de dood van zijn moeder vindt Ap de sleutel naar het verleden in de vorm van een trommel met brieven en artikelen. Hij reconstrueert zijn geschiedenis door middel van brieven die hijzelf schrijft aan zijn vader, en daardoor kan hij dit hoofdstuk uit zijn leven uiteindelijk afsluiten. PAGINA 32

Het lukt me niet vaak om een vogel te spotten met mijn smartphone. Vandaag is het gelukt, vind ik zelf: MEREL

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om vandaag,  op de open dag van  NHL Stenden Hogeschool ,  de nieuwe, pas ingerichte, bibliotheek van de hogeschool te bekijken. En ik heb een paar foto’s gemaakt. De bibliotheek waar ik ooit werkte is na de zoveelste reorganisatie en verhuizing veranderd in een zeer aantrekkelijke leer- en ontmoetingsruimte voor studenten. Proficiat! Ik zou er zo weer willen werken!

En daar gaat ze…….. ▶️  https://www.deboerendegroot.nl/wat-hebben-wij-gedaan/houten-voetgangersbrug-piet-paulusma-in-harlingen/

Heerlijk gefietst op deze mooie herfstdag. Noem het een rondje rond Suawoude, een rondje rond de  brand . De inwoners van Suawoude waren minder blij…..

Er zijn fietspaden  en er zijn viespaden.

Hoe een zoon probeert zijn vader te doorgronden. De vader is in de 20e eeuw geëmigreerd vanuit Turkije naar Nederland. Hoewel hij getrouwd was in Turkije, en daar een vrouw en kinderen achterlaat, begint hij een relatie met een Nederlandse vrouw. Hij krijgt twee kinderen in Nederland, een dochter en een zoon. Dié zoon gaat nu op zoek naar het ware en tragische levensverhaal van zijn vader. De vader verbleef beurtelings bij zijn gezin in Turkije, en bij zijn gezin in Nederland. Hij, de zoon, heeft veel verhalen over zijn vader gehoord van zijn moeder, van zijn iets oudere zus en hij heeft die verhalen daarna zelf vaak ingekleurd. Maar wat is waarheid? En wat is fantasie? Tegelijkertijd is hij op zoek naar zijn eigen identiteit, want ook hij zweeft tussen verschillende culturen: de Nederlandse van zijn geboorteland, de Turkse van het land van zijn vader én de Amerikaanse, omdat hij op zijn beurt is geëmigreerd vanuit Nederland naar Los Angeles in Amerika. Daar woont hij met vrouw en kind...

Mijn baas kan wel zeggen, dat die rotzooi in ons huis nou eindelijk eens weg moet. Mijn baas  kan wel alle troep op straat dumpen. Maar ik ben het niét altijd met hem eens. En ik protesteer. Ik blijf hier liggen tot ik een ons weeg! Please, reinigingsdienst, laat mij mijn kussen. Ik lig hier zo lekker…..

En maar doórfietsen, vandaag een retourtje Grou. De kleinste paadjes, zijn vaak de leukste. Ver weg van het autoverkeer, en vaak tussen de koeien en schapen door. In een bocht in het weggetje van Warga naar Eagum, staat een bijna vergeten monument. Een simpele zerk ter nagedachtenis aan  P.J. Kley , een inpolderaar.