De Chileense auteur Alejandro Zambra schrijft werkelijk prachtig over de relatie van een jongen met zijn (ex)stiefvader in “Bijna een vader”
Gonzalo heeft zelf geen kinderen, maar door zijn relatie met Carla wordt hij de stiefvader van haar zoon Vicente. De relatie wordt verbroken, en Gonzalo en Vicente raken elkaar kwijt. Maar altijd is er dat verlangen elkaar weer te zien. Het gemis van de zoon bij de een, het gemis van de vader bij de ander. Beiden raken geobsedeerd door de poëzie, lezen alles wat er te lezen valt. De Chileense geest woont in de poëzie, meer dan in de romans. De poëzie is de belangrijkste literaire kunst. En alle dichters passeren dan ook via de leesavonturen van Gonzalo en Vicente de revue. Ondertussen ontwikkelen zij zich, los van elkaar, tot dichter. Beiden formuleren ze hun heimwee, hun gemis in poëtische taal.
Uiteindelijk ontmoeten ze elkaar, en vinden elkaar terug, fysiek, en in de gedichten. Allebei ervaren ze het gemis, Gonzalo het gemis van een échte zoon, en Vicente van een échte vader. Het verhaal eindigt met een aantal mogelijke toekomstbeelden, maar de laatste scene toont het beeld van de twee Chileense dichters, vrienden, hard lachend, en een biertje drinkend in de kroeg.
PAGINA 146
Reacties