TrijntjeBlog

De Chileense auteur  Alejandro Zambra  schrijft werkelijk prachtig over de relatie van een jongen met zijn (ex)stiefvader in “ Bijna  een vader ” Gonzalo heeft zelf geen kinderen, maar door zijn relatie met Carla wordt hij de stiefvader van haar zoon Vicente. De relatie wordt verbroken, en Gonzalo en Vicente raken elkaar kwijt. Maar altijd is er dat verlangen elkaar weer te zien. Het gemis van de zoon bij de een, het gemis van de vader bij de ander. Beiden raken geobsedeerd door de poëzie, lezen alles wat er te lezen valt. De Chileense geest woont in de poëzie, meer dan in de romans. De poëzie is de belangrijkste literaire kunst. En alle dichters passeren dan ook via de leesavonturen van Gonzalo en Vicente de revue. Ondertussen ontwikkelen zij zich, los van elkaar, tot dichter. Beiden formuleren ze hun heimwee, hun gemis in poëtische taal. Uiteindelijk ontmoeten ze elkaar, en vinden elkaar terug, fysiek, en in de gedichten. Allebei ervaren ze het gemis, Gonzalo het g...

Luna  in het zonnetje

De eerste lentedag, en dan meteen heerlijk fietsweer. Tijd voor het eerste échte fietstochtje van het jaar.

Een boek voor iedereen: “ Grote Panda & Kleine Draak ” van James Norbury. Een boek om te lezen, te herlezen, in te bladeren, heen en weer, van voor naar achter, en weer terug, even weg te leggen, en op nieuw op te pakken, voor op het nachtkastje, voor in de tuinstoel. Het laat je niet los. Prachtige illustraties. Een boek over vriendschap en liefde, onzekerheden en kracht. PAGINA 64

vroeg op pad, in maart, en dan heb je ochtendrood, vergezeld van vogelzang

Rondje in de  stad Emmakade-noord en -zuid.   Hoewel de zon schijnt, zijn het donkere tijden. Niets is wat het lijkt. Hoopgevende teksten voor onderweg. “Het is sterk, het zal sterk zijn, ook overwonnen overwint de waarheid”

Vandaag: een heerlijke zondagmiddagwandeling gemaakt in de omgeving van Eernewoude. Motto: lente in de lucht.

Welke schrijver ik dit jaar heb ontdekt?  Dat is:        Elizabeth Day. Echt prachtige boeken. Ik klap net “ Schaduwstad ” dicht. Eerder las ik “Het feest” en “De huisgenoot”.  Day weet een goede verhaallijn te construeren. En de verschillende karakters zijn goed uitgewerkt. Je leest ademloos verder, de ene keer identificeer je je met de ene en dan weer met een andere hoofdpersoon. Het perspectief wisselt per hoofdstuk van persoon. In “Schaduwstad” komen de levens van vier verschillende personen bij elkaar. Ze raken onlosmakelijk met elkaar verbonden. Thema’s zijn discriminatie, een verdwijning, verkrachting, macht, ouderschap, journalistiek en relatie. Een (on)opgeloste  moord zorgt uiteindelijk voor de climax.  “ Steen, papier, schaar ” is nu aan de beurt. PAGINA 263