Doorgaan naar hoofdcontent

Bijeen

Ik was onder de indruk van het ruim 100 bladzijden tellende boek “Bijeen” van Natasha Brown. De hoofdfiguur, een zwarte vrouw die heeft gestudeerd en carrière heeft gemaakt in de Engelse bankwereld, gaat naar een tuinfeest van de familie van haar vriend. Haar vriend behoort tot de Engelse (witte) rijke aristocratische jetset. Via haar krijgt de lezer een beeld van subtiel en openlijk racisme en onderdrukking in de moderne maatschappij. Mede doordat er bij haar kanker is geconstateerd, en ze niet weet hoeveel tijd haar nog rest, staat ze op een kantelpunt in haar leven. En ze neemt een belangrijke weloverwogen beslissing, een keuze voor haar zelf.

Ze besluit niet meer te doen wat er maatschappelijk van haar wordt verwacht, maar te kiezen voor onzekerheid en de puurheid van haar eigen gevoel.



PAGINA 53

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me