Doorgaan naar hoofdcontent

Jij mag alles zijn

PAGINA 44-45

De 9-jarige Lexi heeft een depressieve moeder. Lexi’s tweelingbroertje (Amos) is heel jong gestorven. Mama is ziek van verdriet, en zij wordt tijdelijk opgenomen in een kliniek.
Lexi mist haar moeder en hoopt dat die gezond zal terugkomen, en dat ze weer een gelukkig gezin kunnen vormen. 
Haar grote vriendin is haar oma.
Ze mist haar vader, haar moeder en haar oma, als zij tijdelijk gaat wonen bij haar tante Arizona.
Die tante heeft ook zo haar problemen, omdat haar zoon zich van haar heeft afgekeerd.
Lexi kan het niet aan, al dat verdriet bij grote mensen. En ze probeert er wat aan te doen.
En zo gebeurt het dat zij het voor elkaar krijgt dat zoon Otto met zijn gezin mama Arizona komt opzoeken…..
Wát een flinke meid, die Lexi.
En, oh ja, ze is een meisje, maar ze is waanzinnig jaloers op jongens. Jongens mogen stoere kleren dragen, veel gamen, ruwe spelletjes spelen, en nog veel meer. Liever was zij ook een jongen geweest, net als haar overleden broertje. Wat zou ze graag haar moeder gelukkig maken, en haar haar zoon teruggeven. Ze knipt haar lange haar af en gaat op reis, als de ‘nieuwe Amos’ naar het ziekenhuis waar haar mama is. 

In theorie is dit boek “Jij mag alles zijn” van Griet Op de Beeck, geschreven voor kinderen. Maar het is zo geschreven, steeds vanuit het perspectief van het kind (Lexi), dat je ook als volwassene wordt gepakt in dit boek met als thema’s: liefde en verdriet, verantwoordelijkheidsgevoel en hoop. Sfeervolle illustraties ondersteunen het verhaal.
Dus een boek voor groot en klein!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me