Ik hou van lezen, ik hou van fietsen….
Gelukkig kan dat allebei gewoon in coronatijden.
Conrad Berghoef, leraar ROC Friese Poort Drachten, schreef een bijzonder boek (“Leraar op de fiets”) over zijn ervaringen met lesgeven in coronatijd. Iedere dag maar weer, lesgeven via het beeldscherm, studenten die hun camera aanzetten, en studenten die zich ‘onzichtbaar’ hielden.
De onmacht, de afstand tot zijn leerlingen, het proces dat dóór moest gaan. Hoe dan ook. Frustratie, en soms moedeloosheid, tijdens de wandelingen door stille schoolgebouwen.
Centraal staat zijn liefde voor literatuur en boeken, én voor fietsen, en vooral zijn ‘roeping’ om zijn studenten ook de waarde van het lezen bij te brengen. Al fietsend gaat hij bij ieder afzonderlijk thuis langs, om een speciaal gekozen boek te brengen. Zo houdt hij contact met hen, onderhoudt hij zijn eigen fysieke conditie, en breekt een lans voor de (jeugd)literatuur.
Ook ik, geen docent, had dat, soms trieste, gevoel. Mensen blijven op afstand. Je beste vrienden en je familie ontmoet je enkel nog via telefoon of beeldscherm. Je sociaal kringetje wordt klein(er). Fietsen brengt je in ieder geval terug in de fysieke wereld. Ontmoetingen onderweg kunnen je opbeuren.
Leuk boek. Bij mij krijgt het een plaatsje tussen Allende en Bernlef.
Reacties