Ik las weer eens een ‘mooi’ boek: “Kruimeldief” van de zusjes Eljadid:
Twee zussen, die opgroeiden in een Marokkaans immigrantengezin aan de zelfkant van de samenleving, in een achterstandswijk in Antwerpen, vertellen over hun moeder, en hun band met haar. Hun gewelddadige vader verlaat het huis, er volgt een vechtscheiding, en de man blijft aan zijn dochters trekken. De moeder krijgt een nieuwe relatie. Maar deze man, de stiefvader, gaat op vakantie naar Marokko en komt getrouwd met een andere vrouw terug. De moeder kan het emotioneel nauwelijks aan, en ook zij heeft losse handjes naar haar kinderen toe. En alsof er al niet genoeg leed is, wordt de moeder ook nog ernstig ziek. Uiteindelijk sterft ze in eenzaamheid, op 42-jarige leeftijd.
Een tragische figuur die moeder. Dit boek blijkt een eerbetoon aan haar, die ondanks alles veel voor de meisjes betekende.
Hind schreef op poëtische en doorleefde, rauwe wijze over haar moeder. En (de iets oudere) zus Zahra maakte de illustraties.
Een ontroerend verhaal over de band van kinderen met hun moeder.
Littekens zijn uiteindelijk een inspiratie voor het leven.
P.148
Reacties