Doorgaan naar hoofdcontent

Norwegian Wood

Licht geëmotioneerd sloeg ik net het boek “Norwegian Wood” van Haruki Murakami dicht. Uit!
Student Watanabe, studerend in Tokio, kan zich niet losmaken van het meisje Naoko. Naoko op haar beurt heeft zich moeten losmaken van haar grote liefde Kizuki, tevens beste vriend van Watanabe.
Kizuku koos zelf voor de dood. Het meisje worstelt met extreme depressiviteit, en gaat daar, onvermijdelijk, ook aan ten onder. Je voelt het aankomen, haar tragische dood. Watanabe lijkt haar niet te kunnen bereiken, en worstelt met zijn gevoelens. Hij mist zijn vriend en kan Naoko ook niet voor zich winnen.
Muziek vormt een rode draad in het verhaal. Muziek verbindt, muziek troost. De titel van de roman is ontleend aan de song “Norwegian Wood” van de Beatles. 

PAGINA 31


Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me