Doorgaan naar hoofdcontent

Zwarte vrouwen

Volgens mij komen er wel hónderd verschillende persoonlijke verhalen voor in het boek “Meisje, vrouw, anders” van Bernadine Evaristo  Al die persoonlijke verhalen lopen als diagonale lijnen door het boek. En aan het einde ervan komen ze samen. Op de allerlaatste bladzijde volgt een prachtige ontknoping.

Evaristo schetst het leven van een twaalftal gekleurde vrouwen, met veelal Afrikaanse roots, in Engeland, Schotland, en vooral in Londen, in de 20e en 21e eeuw. Feminisme, (lesbische) homoseksualiteit, discriminatie, verdeeldheid, opleiding en carrière, relaties en ouder-kind zijn belangrijke thema’s.

Als lezer kruip je als het ware in de huid van de hoofdpersonen, en je gaat voelen hoe het is om op te groeien en te leven in een door blanken overheerste maatschappij. Op school al wordt je weggepest, en als je opgroeit wordt het al niet veel beter. Altijd is er die hoop op een betere wereld, een zoektocht naar verbinding.



PAGINA 49

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me