Een rattenbestaan

Pieter Waterdrinker heeft een prachtig boek geschreven: “De rat van Amsterdam”.

De hoofdfiguur, zoon van Russisch/Letse ouders, Ruben, met Joods bloed, emigreert naar Nederland. Hij krijgt te maken met pesterij, discriminatie. Hij wordt verliefd op het rijkeluismeisje Phaedra, een klasgenote op de middelbare school. Deze verliefdheid groeit uit tot een obsessie, die zijn hele leven zal bepalen. De enige manier van overleven blijkt voor hem om zich te begeven in de wereld van het grote geld, in de onderwereld. 

Schaamteloos vervolgt hij zijn weg, ondergedompeld in de intriges, macht en perversie,

Het grote geld waar de elite op teert, blijkt vooral te zitten in de wereld van de loterijen. De hoge pieten van de loterijen, de profiteurs,  strijken het geld op, leven in luxe, en exporteren het kapitaal naar buitenlandse rekeningen, en schimmige investeringsprojecten in het buitenland.

De noodlottige reis van Ruben naar Siberië strandt vervolgens, desastreus, op het Baikalmeer.

Voor belastingfraude wordt Ruben opgepakt bij zijn thuisreis, bij de landing op Schiphol. In de gevangenis schrijft hij zijn levensverhaal. Ook ontmoet hij uitgerekend daár een bijzondere vrouw, met een link naar verleden én toekomst.

Nederland wordt in het verhaal een spiegel voorgehouden. Nederland, het vriendelijke, knusse bloembollenlandje, met het populaire koningshuis, valt volledig door de mand. Ruben spaart zichzelf niet, hij werd een rat. Met zijn verhaal maakt hij schoon schip, de opmaat voor zijn verdere leven, zijn toekomst, zijn vrijheid.

Ik heb het boek ademloos uitgelezen, en de spanning was er tot aan de laatste pagina,

Trouwens, een lekker dik boek (600 pagina’s) dus zeer geschikt voor quarantainetijden.

HET BEGIN

PAGINA 9