Doorgaan naar hoofdcontent

Jeugdboek

Soms lees ik een jeugdboek!
Zo net sloeg ik het boek “De dag die nooit komt” van Oliver Reps dicht, een traantje wegpikkend.
Het gaat over de 17-jarige Elias en zijn zusje Evi. Evi krijgt op j́onge leeftijd kanker, en haar toestand is nogal eens zorgwekkend. Een van haar benen moet worden geamputeerd. De twee hebben een bijzondere relatie. Elias is niet een makkelijk jongetje, en als puber ondergaat hij ook therapiesessies bij een psychiater. Maar voor zijn zusje gaat hij door het vuur.

Elias krijgt een zusje
PAGINA 35

Dan komt het meisje Polly in hun leven. En de drie krijgen een bijzondere vriendschap. 
Het noodlot slaat toe. Wat er precies gebeurt, zal ik hier niet uit de doeken doen. Lees het boek zelf!

De thema’s zijn puberteit, vriendschap, liefde, dood, zelfdoding, ziekte, onvermogen, en nog veel meer.
Op een bijzondere manier worden de thema’s verweven. Tot de noodlottige laatste pagina,
Het is geen dik boek (174 pagina’s), maar van de eerste tot en met de laatste pagina boeiend, een jeugdboek (vanaf 15 jaar), maar volgens mij ook de moeite waard voor volwassen lezers.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me