Doorgaan naar hoofdcontent

Op zoek naar Stephanie

Voorlopig ben ik nog wel “op zoek naar Stephanie”. Ik lees het boek van Joël Dicker, “De verdwijning van Stephanie Mailer. Dit boek is meer dan 600 pagina’s dik, en ik denk dat ik daarmee over de drempel ga van het nieuwe jaar.
Dit jaar was trouwens een pittig leesjaar: ik las 187 boeken.
Ter vergelijking kijk: 2018.

Mijn dertien toppers zijn (van 2019):


“De boekendief”, “De bruggenbouwer” van Markus Zusak

“Normale mensen” van Sally Rooney

“Moeder van glas” van Roos Schlikker

“Adam” van Wanda Reisel

“De biecht” van Marianne Philips

“De dag dat de tijd stil stond” van Rachel Joyce

“Het huis met de schaduw” van Aminatta Forna

“Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht” van Mark Haddok

“Woorden schieten tekort” van Nicci Gerrard

“Sr” van Bavo Dhooge

“Ze hebben mijn vader vermoord” van Louis Edouard

“De geschiedenis van Jane Doe” van Michael Belanger


Wil je iets ervan lezen?

Vooral “De bruggenbouwer” van Zusak vond ik fantástisch!





Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me