Leestip!
Horace droomt ervan een groot bokser te worden. De Amerikaanse jongen met Indiaans bloed, verstoten (gedumpt) door zijn ouders, is opgevoed door het ouder echtpaar Reese op een ranch in Amerika. De Reeses hopen dat hij ooit hun ranch zal overnemen en exploiteren. Maar eerst trekt Horace de wijde wereld in, met zijn droom om bokskampioen te worden, en daarmee te bewijzen dat hij iemand is.
Een verhaal over eenzaamheid, verlangen, verdriet, liefde, teleurstelling en verlies.
Horace wordt fysiek en mentaal kapotgemaakt. De bokswereld is een harde wereld. Alles draait om geld, en louche figuren gaan er met de winst vandoor.
De verbinding met zijn pleegouders wankelt. De zwaarbeschadigde jongen durft hun niet meer onder ogen te komen, verteerd door schaamte.
Aan het eind van het verhaal lijkt het erop dat de ‘verloren zoon’ naar huis terugkeert. Maar helaas..... wat een verdrietig einde.
Ik let er altijd op of er ergens een bibliotheek wordt genoemd. En ja hoor, ook dit keer: Horace gaat regelmatig naar de bibliotheek om daar op internet YouTube-filmpjes te bekijken van bokswedstrijden. Zo hoopt hij een beeld te krijgen van de vechttechniek van zijn eerstvolgende tegenstander in de ring.
Een prachtig boek van Willy Vlautin: “Laat me niet vallen”.
Lang geleden dat ik de laatste bladzijde van een boek met een traan in mijn ogen las...
Reacties