Doorgaan naar hoofdcontent

Kleurkrijt




“Fabels met kleurkrijt” is een dichtbundel van Simon Vestdijk, gepubliceerd in 1938. Nu, tachtig jaar later, zijn de gedichten op muziek gezet door Jankobus Seunnenga. Vanmiddag gaf hij een concert bij het HCL. Jammer, jammer dat er zo weinig publiek was, want het concert was zeer de moeite waard.
Jankobus zette eerder al gedichten van Couperus, Slauerhoff en Theun de Vries op muziek. En nu dus van Vestdijk. Vestdijk is vooral bekend van zijn romans. Maar hij schreef ook gedichten. 
Ik kende de gedichten niet, en omdat tijdens het optreden een gedicht vrij snel ‘langskomt’, en de essentie ervan niet direct duidelijk is, is het de moeite waard, om de gedichten achteraf te gaan lezen. Dat kan via de site svestdijk.nl
Maar vooralsnog alle lof voor Jankobus Seunnenga, die op humoristische, kleurrijke en gevoelige wijze, de poëzie muzikaal heeft neergezet.
Zeer vermakelijk waren ook de Liwadder lietsjes, als tussendoortjes, over witte wiven en Âldehou en zo!
Bravo!






Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.
Een reactie posten
Meer lezen

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me...
Een reactie posten
Meer lezen

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen
Een reactie posten
Meer lezen