TrijntjeBlog

Vanmorgen, in Leeuwarden: Er komt een man bij de  A. (beste winkelketen 2017 ), aan de kassa: “Ik wil dit graag terugbrengen”, en hij overhandigt een pakje met een banketstaaf. Het pakje is open, oorspronkelijk zaten er twee banketstaven in (verkoopprijs € 0,99). Winkelbediende: “De verpakking is stuk. En er mist een staaf!” Hij: “Ja, klopt, die heb ik opgegeten! Maar hij was absoluut niet lekker. Daarom breng ik deze terug. Ik wil graag mijn geld terug.” “Wacht u even, ik roep de winkelchef erbij”......... Ik heb niet afgewacht, en weet niet hoe dit is afgelopen.

Er was veel belangstelling voor de  lunchlezing bij Tresoar  vanmiddag. Zoveel zelfs dat de sessie “uitverkocht” was. Te gast was  Wim Anker, strafadvocaat   en een bijzonder goed spreker (tja, advocaat hé, dan is spreken-in-het-openbaar wel een skill). Hij vertelde over hoe hij te werk gaat als advocaat strafzaken. Samen met zijn tweelingbroer Hans heeft hij zijn kantoor in Leeuwarden, in een monumentaal pand in de Ossekop. Anker lichtte zijn visie op het advocaatschap toe: Het belang van de verdachte staat voorop. Ik help iedereen, ik maak geen onderscheid. Van belangenverstrengeling mag geen sprake zijn De advocaat houdt de regie, en niét de cliënt. We wachten op de cliënt. Hij moet naar ons toekomen, wij zoeken hem niet op! We kijken ook niet naar het vermogen (inkomen) van de verdachte. De theorie werd geïllustreerd met een aantal anekdotes. De eeneiïge tweeling heeft ook veel aan elkaar. Ze vullen elkaar aan, en overleggen met elkaar....

Ik lees graag de rubriek “Tijdlijn” in de Leeuwarder Courant , Sneon & Snein. Dit weekend een portret van Truus. Wat een leuke vrouw. Al ver in de tachtig en “geen gemopper”. Haar levensmotto zet ik op mijn lijstje!