TrijntjeBlog

 

Fietsrondje door een stukje Leeuwarden , op zoek naar industriële monumenten. Als je om je heen kijkt, (en naar boven), zie je vaak interessante getuigen van het verleden: (gevels van) pakhuizen, dropjesfabriek, pakhuizen, manege, molen, bruggen, handels- en bedrijfsgebouwen, en nog veel meer.  Niet alles op de foto ;-) sociale woningbouw manege pakhuis pakhuis pakhuis wonderlijk met @ pakhuis autodrop bedrijfsgebouw pakhuis boekbinderij pakhuis    

Ieder jaar, op hemelvaartsdag,  minstens een paar bloemetjes kopen voor in de potten, dus naar de bloemenmarkt: Met twee tassen vol, het stuur in evenwicht, op naar huis: En daar staan ze dan:

Gelukkig dat het mooi weer was, vandaag. Ik stond met mijn voeten (mooie schoenen) in de klei, in het zand. Bijzonder vriendelijk werden we rondgeleid bij het project 'Westelijke Invalsweg', ter hoogte van het Stephensonviaduct, inclusief een kijkje in de keet. Dag van de Bouw , unieke kans om op de bouwplaats te kijken: Stationsbuurt, Europaplein en Stephensenviaduct. Een paar foto's? Helaas niet. Per ongeluk alles gewist ;-( Een paar bleven: o.a. de spiksplinternieuwe grondverzetmachine (ik hoop dat dat ding zo heet ), en het kijkje op de werktekeningen in de keet.

Weer een mooi boek gelezen: " Pijn " van Zeruya Shalev . Een vrouw raakt jaren geleden zwaargewond bij een aanslag op een bus in Israël . Haar leven lang zal ze pijn hebben, een pijn die dus nooit over zal gaan. haar lichaam volgestouwd met metaal. Minstens zo groot is de pijn in haar hart: een verloren en teruggewaande liefde, een bijna-verloren contact met haar zoon, en met haar dochter, een wankelende relatie met haar echtgenoot. De fysieke pijn is een metafoor voor de psychische pijn. Centraal thema: kan je terugkeren naar het verleden, en de draad van eens weer oppakken, of sta je in het leven van nú, en kies je voor je gezin? Het verhaal lijkt één lange ademtocht, in een boeiende en schitterende verteltrant. Ik kon me enorm identificeren met de hoofdpersoon. Er zit spanning in het verhaal. De toon is zo, dat je blijft doorlezen; je wílt doorlezen. Uiteindelijk blijkt er een 'happy ending', misschien een beetje geforceerd. Ik vraag me af of in het werkeli

Een ramp voor hooikoortspatiënten, maar wel heel mooi fietsweer. Keuze gemaakt om een eindje te gaan door de friese weilanden. Tenslotte, zoek het fietspaadje:

Dit is het pas bestrate winkel-, wandelgebied aan de "stille kant" van de Nieuwstad ( Leeuwarden ). Kijk eens, wat een smal stoepje. Her en der staat reclamemeubilair op de stoep.  En vaak ook nog geparkeerde fietsen (hoewel verboden). Als je rolstoelgebonden bent, of met een rollator loopt is het wel lastig om bijvoorbeeld de Zeeman te bezoeken. Het bordje "welkom" nodigt je uit. Maar de praktijk is anders. Waarom niet een rol-vriendelijke stoep hier aangelegd? Dat is mijn vraag aan gemeente en bouwvakkers!