Doorgaan naar hoofdcontent

Ansichtkaart

Wat is er heerlijker, dan een vakantie in eigen land. Het liefst ga ik ieder jaar wel lekker weg, maar blijf ook dicht bij huis. Een eigen stukje op de Veluwe, comfortabel bungalowtje, tuintje erbij, keukentje met alles erop en eraan, zwembad in eigen tuin, fiets staat klaar op de oprit!

Dus ook dit jaar naar zowat 'mijn eigen stekkie' op De Bosrand.

En dat was weer genieten!

Wat heb ik (dus) gedaan? 

Luieren, fietsen, zonnen, ijsje eten, wandelen, lezen, zwemmen, winkelen, pretpark, restaurantjes en terrasjes...

Vooral genieten van de natuur!


Ik krijg er niet genoeg van..... 

Geen files, geen vliegvelden, geen wachttijden, geen stress.

Zeg nou niet dat het saai is....  

Dit allemaal zie je op mijn Veluwe







Foto's: Huizenga, cop. 2014

Zie ook KoninkEtalagepoppen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me