Een ongelukje komt nooit alleen. En hoewel het geen vrijdag de dertiende was, op die maandag in januari, overkwam het mij.... De eerste winterochtend, deze winter. Op de fiets naar het werk. Beetje glad, vooral op de fietspaden, ik was gewaarschuwd. Maar toch ging het mis... woemmmmm.... en onderuit. Daar lig ik met mijn benen gespaakt, en mijn hoofd op beton. Bloed stroomt, gat in het hoofd. En, wat later bleek, een gekneusde knie. Inmiddels heb ik een linker knie-van-dubbele-breedte, met een helderblauwe uitstraling. Au! Nu zit ik dan thuis, met een opgezwollen knie, druk in de weer met koude, natte compressen. Maar, thuis, brrrr wat is het hier koud, Verwarming stuk, cv-ketel geeft een storing. Terwijl ik zit te wachten, met mijn kloppende knie, op de monteur, probeer ik de 'noodverwarming' in te schakelen. Een béétje warmte kan geen kwaad. Het apparaatje draait twee minuten op volle toeren, en dan "floep", een rood vlammetje, en over-en-uit. Stuk! Ik vraag me af,
van alles over alles