Doorgaan naar hoofdcontent

Om te onthouden

Joop Splinter is vandaag geïnaugureerd als nieuwe lector aan NHL Hogeschool. Zijn lectoraat is het lectoraat Maritieme Innovatieve Technieken.

Hans Drijfhout, directeur Techniek,  en Gerrit van Leunen, directeur MIWB en Ger Scheepstra, docent MIWB hielden eerst een korte inleiding. Daarna kwam Splinter zelf aan het woord!

Een feest moest het worden. En een feest werd het!  Een verhaal van gepassíoneerde lector! Over onderwijs, over onderzoek, over scheepsbouw, scheepvaart, en innovatie.

Een paar 'zinsneden'  neem ik mee, voor morgen en overmorgen:

-"Kennis is het meest renderende deel van kapitaal" 

-"De enige beschaving die ik ken is ver op zee" 

-"Navigare necesse est"  en de Splintervariant: "Scheepvaart is noodzakelijk, maar vooral fantástisch!" 

-"Learn, earn, return - these are the three phases of life" 

-"Succesvolle mensen stellen de beste vragen en krijgen de beste antwoorden"

-"The greatest thing in life is to keep your mind young"

-("Alleen zijn we niks") "Together we are an ocean"

-"Well there is not a day goes by when I don't get up and say thank you to somebody" (Rod Stewart)

Een les voor als je een presentatie moet houden (en ik moet dat ook wel eens): vertel je boodschap snel, houd de vaart erin! En maak het tot een persoonlijk verhaal!


Foto's: Huizenga, cop. 2013


Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me