Doorgaan naar hoofdcontent

Rentrée à la maison

Verre reizen maken is één ding, maar vertrekken van een vliegveld, als Kinshasa International Airport is een ander ding.
Plaats van vertrek is N'Djili (zo heet het vliegveld van Kinshasa), en voor je in het vliegtuig zit, moet je nog een lange weg afleggen.

Een schets van de gang van zaken
  1. om het vliegveld binnen te treden, moet je extra geld op tafel leggen: vijftig dollar per persoon. Dus eerst ga je naar een loket, buiten, vóór het luchthavengebouw voor de betaling ervan, op vertoon van ticket en paspoort. En in ruil daarvoor krijg je een bewijs van betaling (in tweevoud)
  2. ingangscontrole - de betalingsbewijzen en paspoort laten zien 
  3. bagagesluis - ook hier weer paspoort laten zien, met de tickets 
  4. ruimbagage: koffers uitvoerig laten doorzoeken, en dan apart zetten - hierbij paspoort en tickets laten zien (en maar hopen dat je geen artikelen 'verliest')
  5. vaccinatiebewijs laten controleren, ook paspoort en ticket erbij 
  6. boardingpass aanvragen, op vertoon van paspoort - tevens de ruimbagage inchecken. Je ontvangt daarbij een RDC-formulier, wat direct moet worden ingevuld
  7. dóór de douane: mannen en vrouwen in aparte rij, in verband met het fouilleren (man door man, vrouw door vrouw) - uiteraard paspoort en ticket/boardingpass en de betalingsbewijzen (1). Tevens visa-controle, met een stempel cadeau
  8. eindelijk (na lang wachten) in het vliegtuig, in ieder geval op weg ernaar tóe: boarding, op vertoon van boardingpass en paspoort, tevens nog een keer fouilleren, en de handbagage wordt grondig doorzocht 
  9. in het busje richting vliegtuig, dat smartelijk op ons staat te wachten. Busje stopt, en uitgestapt! Daar controle op boardingpass en inleveren van de kopie van het betalingsbewijs (1)
  10. twee stappen verder: paspoortcontrole en boardingpass en RDC-formulieren
  11. controle ingevulde RDC-formulieren - inleveren een deel (6)
  12. inleveren origineelbon betalingsbewijs, en tweede deel RDC-formulier (1 en 6)
  13. in de deur van het vliegtuig controle boardingpass
Al met al ben je hier wel even mee zoet. Het duurt lang, want de medewerkers van de verschillende luchthavendiensten nemen de tijd voor de handelingen die ze moeten verrichten. Ze nemen hun taak serieus! En bovendien is ook lang niet alles geautomatiseerd, dus moet er ook nogal wat handwerk (o.a. stempels zetten), en denkwerk, worden verricht. Waar nodig, wordt ook nog met collega's overleg gevoerd.

Uiteindelijk zitten we dan in het vliegtuig, heerlijk, héhé, op weg naar Nederland. Nog even een tussenstap op Atatürk, en voilá daar is Schiphol.
.....waar we fluitend langs douane en bagagediensten de aankomsthal binnenlopen.

Wil je meer lezen over dit thema, ga dan naar dit artikel "How to survive"

Foto: "Op straat in Kinshasa", cop. Huizenga, 2013

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me