Doorgaan naar hoofdcontent

Circuit - kunst op straat

Hoera!
Bij ons in de buurt komt een nieuw kunstwerk.
Diederik Klomberg heeft een waterkunstwerk ontworpen, dat zal worden geplaatst naast het gebouw van het CJIB, in het zuidelijke deel van de Vosseparkwijk in Leeuwarden.
Onderdeel van het kunstwerk is een gedicht van J.H. Leopold:

Des avonds als de waters klaarder blinken
en zachter het fluweel wordt van het groen

In dit YouTube-filmpje krijg je een beeld van het kunstwerk:

http://www.youtube.com/watch?v=o0Q2wIBp_QE

Vroeger stond er bij het gebouw in de wijk, waar ik lang gewerkt heb, de oude HTS (later onderdeel van NHL Hogeschool), een kunstwerk van Herman J. van der Heide.
Deze 'boom' (zie foto rechtsboven) is inmiddels opgeknapt en verplaatst naar de Anne Vondelingweg. Een aardig artikel hierover vond ik op Het Leeuwarder Dagboek.

Bron film: YouTube
Labels:

Reacties

gerke60 zei…
Ben ik misschien ook aandeel houder van het kunstwerk ? Heb wel eens een brief
van het CJIB gehad.:-P
18 november 2011 om 22:02
Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen
Een reactie posten
Meer lezen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.
Een reactie posten
Meer lezen

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me
Een reactie posten
Meer lezen