Doorgaan naar hoofdcontent

Tryntsje, Meindert en de zee





‘De zee trekt, de zee roept, de zee schreeuwt, we hebben zout in ons bloed’.


Ik kom eigenlijk niet zo vaak in musea. Vandaag een uitzondering op de regel gemaakt (het regent, dus je moet wat). Mijn nichtje, fotografe, Tryntsje Nauta exposeert in het Fries Museum. De expositie heet De Zee Roept.

De Zee Roept is een overzicht van de foto's van Tryntsje, gecombineerd met muziek en teksten van singer/songwriter Meindert Talma.

Vanaf 31 mei tot en met 4 september 2011 toont beeldend kunstenaar en fotografe Tryntsje een aantal intieme portretten van de studenten van het Terschellinger Maritiem Instituut Willem Barentz (NHL Hogeschool) in hun leefomgeving. Ze raakte geïnspireerd door het leven van deze jongeren. Midden in een overgangsfase naar volwassenheid kiezen ze ervoor om zich vier jaar in een geïsoleerde omgeving voor te bereiden op een baan in de zeevaartwereld. Singer-songwriter Meindert Talma deelt de fascinatie voor de wereld van de zee. Zijn muziek maakt deel uit van de hedendaagse interpretatie ‘De Zee Roept’.


Mooie portretten (niet zo veel in aantal, ik had, wat dat betreft, méér verwacht), maar wel indrukwekkend. Minstens zo mooi zijn de teksten en muziek van Meindert Talma. Een prachtige combinatie: beeld en geluid.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me